Hendrik van Dijk: duurrijk ondernemen en innoveren.

Met toestemming overgenomen uit het Gemerts Nieuwsblad. Oorspronkelijke titel:
Hendrik van Dijk (bij verschijnen boek): 'Ik wil wereld andere manier van bouwen bieden'

GEMERT: Zoekt Hendrik van Dijk de publiciteit? Hendrik: "Niet overdreven. Ik doe het hoofdzakelijk bij door ons gelanceerde nieuwe ontwikkelingen op bouwgebied… voor de goede zaak dus. Als privépersoon probeer ik zoveel mogelijk buiten beeld te blijven." 'Ons' staat voor de driepoot Unibeheer, Unigoed en Unicom. Samen vormen deze drie divisies de Van Dijk Holding waarbinnen diverse dochters zijn ondergebracht. Voor de goede orde: Het bedrijf Unidek heeft de familie Van Dijk vijf jaar geleden aan de moloch CRA verkocht. Interessant om te vermelden: het onderdeel Volumebouw is onlangs weer in het vaderlijk huis teruggekeerd. Hendrik: "Voor CRA was die poot een wezensvreemd element. Voor ons als bouwspecialisten is het een belangrijk instrument om onze doelen dichterbij te brengen."

Maar waarom is Hendrik dan ditmaal in het nieuws? Op 3 april 2008 is in Oudenbosch het boek 'Ondernemen Natuurlijk!' verschenen. Het is een uitgave van 'Managementissues.com, geschreven door de organisatiegoeroe Max Herold. De subtitel luidt: 'De ondernemersnatuurwetten van Wagtmans & van Dijk (met medewerking van Ben Woldering). Burgemeester Van Maasakkers van Gemert-Bakel nam overigens één van de eerste exemplaren in ontvangst. Hendrik van Dijk: "Zeker, ik heb een haat-liefdeverhouding met de overheid. Onze Jan van Maasakkers beschouw ik vanuit ondernemersoogpunt als een bikkel: een positieve uitzondering op de regel. Dat even terzijde."

Op de achterzijde van het boek schrijft Herold: 'Ondernemen is HOT. Inmiddels is het bij velen van de jongere generatie niet meer zo gebruikelijk in loondienst te gaan. Een generatie die opgroeit met internet en door die bril de wereld aanschouwt, ziet talloze mogelijkheden en nieuwe verbindingen…'

Herold vervolgt: 'Toch is er een oudere generatie die het ondernemersvak in een ander tijdperk en in andere omstandigheden heeft geleerd. Enkele daarvan zijn bekende Nederlanders geworden. Maar wat is het waar ze zich in onderscheiden? En misschien nog nijpender de vraag waaraan je volgens hen het echte – en tegelijkertijd duurzame – ondernemerschap herkent. Twee van hen, oud-wielrenner Rini Wagtmans en autodidact Hendrik van Dijk, bekend door de structurele resultaten die ze in het ondernemersvak hebben behaald, doen hun geheimen uit de doeken. Dan blijkt dat er oeroude principes – of beter gezegd natuurwetten – gelden die zowel in een snelle internetwereld als elders, altijd opgeld doen.'

Toen ik de flaptekst las dacht ik dat rondborstige Hendrik weer eens een aantal algemene vuistregels ten aanzien van modern ondernemen te berde had gebracht. Niets was minder waar. Het bleek wel degelijk te gaan om zeven op natuurlijk evenwicht gebaseerde stelregels.

Laat ik dat 7-sterrenklassement even voor u invullen:
Natuurwet 1: * Alles is eindig.
Natuurwet 2: * Een goed product houdt rekening met de natuur en met de gemeenschap.
Natuurwet 3: * Als een product een hoop rotzooi achterlaat, is het geen goed product.
Natuurwet 4: * Natuurkrachten moet je niet willen beheersen. Onderneem ermee in harmonie. Natuurwet 5: * Laat de natuur haar werk doen.
Natuurwet 6: * Vereenvoudigen of vermeerderen… twee manieren om de soort te behouden.
Natuurwet 7: * Bepaalde kennis en inzichten zijn van nature aangeboren. Gebruik dat natuurtalent.

U begrijpt: dit zijn 7 sleutels die toegang verschaffen tot een schat aan informatie. Ik ben momenteel bezig de inhoud van het boek en de bijbehorende cd gedoseerd tot mij te nemen. Ik kan u van harte aanbevelen hetzelfde te doen. Om u een eindje op scheut te helpen, geef ik u het zogenaamde ISBN nummer: ISBN: 978-90-81202-22-0 NUR: 780. Aankloppen bij een erkende boekhandel doet de rest.

Hendrik van Dijk heeft in zijn lange loopbaan ervaren dat een ondernemer de natuurwetten moet volgen en gebruiken om duurzaam te ondernemen. Met duurzaam is niet enkel bedoeld gericht zijn op het voortbestaan van het bedrijf maar ook op de maatschappij om het bedrijf om het bedrijf heen. Maatschappelijk verantwoord ondernemen wordt dat ook genoemd. Een alarmerende passage uit het boek ter illustratie van het tegenovergestelde: het maatschappelijk onverantwoord ondernemen: 'Door de milieuverslechtering en de uitputting van de grondstoffen niet mee te nemen in de kostenberekeningen geven de economische statistieken een te gunstig beeld van de feitelijke waardetoevoeging. Je zou deze vorm van struisvogelpolitiek gewoon creatief boekhouden op nationaal niveau kunnen noemen. Een winst op korte termijn laten zien, door enkele kosten te verdoezelen, terwijl je weet dat je daar op langere termijn serieuze problemen mee krijgt. Dit soort van rekenmeesters lijken op aandeelhouders die snel winst willen maken over de ruggen van anderen.'

"Jan Soldaat… het voetvolk is de klos en betaalt de rekening", merkt Hendrik op. Omdat het supernatuurlijk was om één van de bronnen van het boek hardop te laten borrelen, ben ik naar Hendrik van Dijk toegegaan. Ik zit met hem aan een slagschip van een bureau op de 2de etage van zijn bedrijfsgebouw aan de Oost-Om. Tegenover hem een kamerbreed wandscherm. Met enkele drukken op de knop kan Hendrik zijn beeldende bedrijfsstrategieën tot in detail ontvouwen.. Constructietekeningen, kostenberekeningen, uitvinderconcepten als bij toverslag oproepen… hij draait er zijn hand niet voor om. De materiaalkenner bij uitstek benadrukt het verschil tussen 'informatie en kennis. "Op het moment dat ik met informatie in de praktijk iets ga doen ontstaat er voor mij kennis. Dan wordt er aan de informatie een andere dimensie toegevoegd."

Hendrik is een constructieve, combinerende, positieve denker en doener, bloednieuwsgierig van aard. Volgens hem start innovatie door je bewust te zijn van wat je goed kunt en daar een soort fundamentele kennis in op te doen door ervaring. Combineren is zéér belangrijk. "Zoek naar verbindingen met andere situaties dan waarin je normaal werkt. Verplaats je in de positie van de ander en stel je open voor diens expertise."

Terug naar de natuur. De lessen van Hendrik: "Onthoud dat de aarde een gesloten systeem is, dat wil zeggen dat alles samen op aarde altijd evenveel blijft. Het afval dat we produceren blijft aanwezig: in het water, in de lucht of in de aarde. Ik bedenk producten en processen die de waardevolle materialen bewaren voor de mens en zijn natuurlijke omgeving. De natuur heeft elke oplossing voor ieder probleem al in zich. Je dient een oplossing slechts aan de natuur te ontfutselen. Als je actief zoekt is oplossingen vinden geen toeval… een oplossing valt de onderzoeker toe en dat is heel wat anders."

Plots verschijnt op het scherm de EkoKist… funderingsbekisting voor op stabiele bodem: duurzaam, kostenbesparend én conform het Bouwbesluit. Hendrik: "Dit is een fundamentele vernieuwing op bouwgebied die wij in de markt gaan zetten. Alles is eindig. Strokenfundering heeft zijn langste tijd gehad. Het toepassen van een houten bekisting is kostbaar en tijdrovend. EkoKist is van piepschuim. Haal de isolatiemal weg en je houdt een betonconstructie over. Deze bant de klassieke koudebruggen aan de voet van de spouwmuur volledig uit. Dat geeft een enorme energiebesparing, vergelijkbaar met mijn grootste succesnummer tot heden: de isolerende sandwich dakplaat. Het principe is zo simpel dat ik me afvroeg: waarom heeft niemand anders dit bedacht?"

"Je ziet… we gebruiken niet meer materiaal dan strikt genomen noodzakelijk is. We vervaardigen dit schakelbare bouwelement in de fabriek. Het product arriveert pasklaar op het bouwproject." Hendrik vertoont op zijn scherm een variëteit aan vindingen. Zo laat hij zien hoe hij erin slaagt gebruikte kunststofgrasmatten (levensduur voorheen 15 jaar) een tweede bestaan te verlenen als vervanging van de traditionele stalen rijplaten voor bouwwerven en evenemententerreinen. Een ander hoogstandje is de drijvende – deels met water gevulde – tempex bal om ammoniakuitstoot in drijfmestkelders tot een minimum te reduceren.

"De overheid is eerder een remmende dan een stimulerende factor. Hun testtrajecten en toelatingsprogramma's zijn taai en stroperig. Iedere bezoeker van bedrijfsbeurzen weet dat de drijfbal bestaat. De vraag is niet of hij er komt maar wanneer hij er komt. De mensen weten dat. Ze vragen dan ook steeds of de overheid al op de proppen gekomen is met het certificaat. Dezelfde traagheid legt de wet- en regelgever aan de dag bij positiefkritisch benaderen van windenergie, zonne-energie en kernenergie. Onder voorwaarden ben ik voorstander van kernenergie. Je moet milieurisico's tegen elkaar afwegen. Momenteel ademen wij continu vervuilde lucht in. Geef levensvatbare initiatieven voorlopige vergunning. Overheid beweeg!"

Het kan niet de bedoeling zijn een volgend boek aan de reeks toe te voegen. Ik moet mij beperken. Als Hendrik eenmaal op zijn praatstoel zit, is hij met geen span olifanten te stoppen. Het boek van Max Herold bevat ook een passage over het groter groeien. 'Voor sommige mensen kan groot niet groot genoeg zijn. Hun tocht naar meer en groter is een natuurlijk gegeven. Toch blijkt vermeerderen zonder eenvoud niet altijd langere tijd een succes te zijn. De geschiedenis heeft geleerd dat deze mensen van hun voetstuk vallen of dat zij zorgen voor een omgeving die onleefbaar is'. Einde citaat.

Ik ben benieuwd naar Hendrik's reactie. Hij staat immers bekend om zijn voorliefde voor het grote. Ik houd hem zijn toenmalige Unidek-kantoor met zijn overdaad aan marmer en koper als voorbeeld van 'overdaad schaadt' voor. Hendrik grijnslacht. "Dat hebben er meer gezegd. Ik ben geen patser. Je moet het zo zien. Mijn corebusiness is de bouw. Het Unidek-gebouw moet je zien als een levensgrote showroom. Via mijn eigen omgeving wilde ik de potentiële klant laten zien wat er bouwtechnisch allemaal mogelijk is. Mijn woning is niet zomaar een kast van een huis. Het is een levensgroot proefstation op gebied van isolatie en energiebesparing. Ik ben geen hollebolle Gijs. Laatst hield ik een multinational een spiegel voor: "Bij jullie is www al wat de klok slaat. Winst, winst en nog eens winst. Bij mij is dat pww. Personeel plus werkgelegenheid… dan komt de winst vanzelf."