Collectieve ambitie
Nederland en Nederlanders kennen het niet meer: gaan voor een collectieve ambitie.
China en Chinezen wel en dat, met een aangeleerd arbeidsethos dat in termen van focus en prestaties neerzetten, vele andere landen in de schaduw stelt.
Een oud land met jeugdige vitaliteit, landen als Griekenland beetje bij beetje opkopend. In de stijl van economisch veroveren in plaats van oorlog voeren.
Trots
Nederland en de Nederlanders kennen het niet meer: trots op eigen land. Zoals je dat ervaart in jongere landen die zich nog willen neerzetten in de wereld.
Één enkele zin
Nederland, niet een klein land zijnde zoals Singapore met een langetermijnmissie, verwoord in één enkele zin: ‘A gateway to the east.’
Een verouderende landspsyche
Nederland is een verouderend land aan het worden in zijn landspsyche.
Met diverse politici die het einde van de natiestaat niet zo’n probleem zouden vinden en staan voor landsuitholling en een overkill aan EU-verintensivering.
Overvloed en onbehagen
Nederland, langzaam opnieuw terugtenderend naar de tijd van, en zich wendelend in overvloed, onbehagen en een figurantenrolletje.
Imago-iserende politici
Politici die tegelijkertijd psychologische complexreacties en emoties over talloze items uitvergroten voor persoonlijk imagebeleid. Als onderdeel van partijen die zijn verworden tot imagomachines, al dan niet indirect aangestuurd door lobbies.
Oplossend en opgekocht
Maar…. wat zijn de consequenties voor Nederlanders zélf als het land oplost, versplintert, ver-EU-iseert, tegelijkertijd speelbal wordend van andere natiestaten en nationaliteiten met lange armen?
En, net als Griekenland of andere landen eveneens, beetje bij beetje, wordt opgekocht door China, andere grootmachten met dezelfde kwaliteiten…. en/of grote multinationals van het formaat ‘Google’? Wat raken Nederlanders kwijt?
Collectieve ambitie in een échte democratie
Stel dat je daarentegen juist wél die collectieve ambitie weet aan te boren in een democratie die op de lange termijn NIET zou willen verworden tot onderdeel van een 1 partijstelsel en/of bedrijvenkartel. Wat voor een soort politici vraagt dat? Wat voor beslissingen? Wat voor een soort regeerakkoord? Wat voor een soort energie?
Nederlanderbesef
Wat gebeurt er als de Kennedy-uitspraak ‘don’t ask what your country can do for you, but what you can do for your country’ opgeld zou gaan doen? En dat dit land, waar je iets voor zou kunnen doen, niet bijv. Turkije, Marokko, Nigeria of Limburg is…. maar Nederland? Wat gebeurt er als mensen opnieuw, daadwerkelijk, weer gaan beseffen dat ze Nederlander zijn en we het hier met zijn allen moeten rooien?
‘Gateway to the future’, Dutch style
Niet dat ik het zie gebeuren. Daarvoor zijn de tegenkrachten te sterk. Maar toch…. ergens zie ik die collectieve ambitie in mijn fantasie ontstaan als een onmogelijke maar uitdagende, nationaal te verwezenlijken opdracht. Een ‘gateway to the future’, Dutch style. 🙂
