Voor een complete beschrijving van deze tool, zie het boek 'de ongeschreven regels van het spel' van Peter Scott Morgan
Wat is het oprechtste advies dat jij een vriend zou kunnen geven om op te klimmen in de organisatie?
Hoe moet je je werkelijk gedragen en waarom?
Wie is er werkelijk belangrijk en waarom?
Wat verwachten de mensen in de organisatie werkelijk van hun werk en wat willen ze het liefst vermijden?
Antwoorden op deze vragen maken dat je bij de ongeschreven regels van een organisatie uitkomt.
Ik heb zolang ik in organisaties rondloop nog nooit iemand promotie naar een topfunctie zien maken die geen goed gevoel voor de ongeschreven regels had. Maar daar zat dan ook altijd wel een tegenkant aan. 99%, zeker bij de overheid, is nooit in staat gebleken die ongeschreven regels te veranderen. Daarover gaat deze mail: over het opsporen en veranderen van ongeschreven regels.
Die ongeschreven regels zijn doorgaans een effect van geschreven regels en brengen problemen met zich mee die men graag wil oplossen.
Een voorbeeld:
Een bedrijf van consumentenproducten zag haar marktaandeel slinken. Om te kunnen overleven dienden er binnen een korte periode betere producten te worden ontwikkeld. In verband hiermee werd het volgende beleid afgekondigd:
1. Om een topmanager te worden moet je ervaring hebben in vele verschillende
functies binnen het bedrijf (productontwikkeling vereist een helicopterview).
2. De managers met de beste prestaties worden door hun baas versneld
gepromoveerd.
3. De prestaties van de managers worden afgemeten aan de winst en het verlies van
de aan hen toevertrouwde activiteiten
De bovengenoemde regels bleken in de organisatie te leiden tot de volgende ongeschreven regels:
1a. Om naar de top te komen moet je zoveel mogelijk van baan veranderen (jobhoppen).
2a. Houd je baas tevreden.
2b. Zorg dat je opvalt en voorkom associaties met mislukkingen.
2c. Laat mislukkingen nooit merken.
3a. Baken je terrein af en bescherm het
3b. Zorg voor goede kwartaalcijfers.
Deze verborgen regels hadden de volgende effecten:
– Geen continuïteit in de samenwerking
– Geen samenwerking tussen de afdelingen.
– Chronisch korte termijn denken.
– Risicoloos gedrag.
Het is dus handig om bij veranderingen rekening te houden met 'ongeschreven regels effecten'. Zeker in de snel veranderende omgevingen van tegenwoordig krijg je golven van neveneffecten die elkaar weer versterken. Dit resulteert vaak in verstarde organisaties.
Om het functioneren van organisaties te veranderen is het dus van groot belang om de ongeschreven regels te begrijpen en te weten hoe deze veranderd kunnen worden.
Daartoe dien je de volgende te beantwoorden:
1. Wat zijn de motivatoren, wat motiveert mensen intern en wat zijn de ongeschreven
regels die daarmee samenhangen? (wat is belangrijk en hoe gedragen ze zich als
gevolg daarvan?)
2.Welke zijn de machtshebbers (enablers) en de daarmee samenhangende ongeschreven
regels? (gegeven de motivatoren: wie is belangrijk voor de mensen en hoe gedragen
ze zich als gevolg daarvan?)
3.Welke zijn de hefbomen (triggers) en de daarmee samenhangende ongeschreven
regels? (gegeven de motivatoren en de machtshebbers: hoe worden mensen beoordeeld
en hoe gedragen ze zich als gevolg daarvan?)
Om vervolgens deze gedragsverandering te realiseren zou je in zijn algemeenheid op de volgende manier te werk kunnen gaan:
a. Maak een lijst van de nieuwe mogelijkheden of potentiële risico's die voortkomen uit
de neveneffecten die door de analyse van de verborgen regels neveneffecten zijn.
b. Stel vast wat het gewenste gedrag moet zijn in plaats van het huidige gedrag.
c. Bedenk hoe dit gewenste gedrag kan worden gerealiseerd en houd daarbij rekening
met (of maak gebruik van) de oorzaak-gevolg relaties tussen de expliciete of
geschreven regels, ongeschreven regels en neveneffecten.
In eerder genoemde bedrijf werd de focus gelegd op het veranderen van de 'enablers' en de 'triggers' . Eerst werd de geschreven regel in gevoerd dat managers elke vijf jaar plaatsvonden maar hij zorgde er wel voor dat de carri?rewens van de managers gerespecteerd werd door mensen de mogelijkheid te bieden dan gelijk twee stappen in plaats van een te doen.
Tweede verandering in termen van 'enablers' was dat de naast hogere leidinggevenden niet meer degenen waren die beslisten over een promotie maar de senior mentoren uit een ander deel van het bedrijf. (dit had een zeer positief effect op de samenwerking). Een van de dingen waar de mentor naar kijkt is deelname aan teams met bewezen creativiteit en de bereidheid om op de lange termijn te denken.
Binnen zes maanden had de desbetreffende directeur de veranderingen die hij wenste.
Tot slot van dit artikel wil ik je een aanzet voor een ongeschreven regelanalyse van enkele overheidsorganisaties voorleggen. Nu anno 2003. Ik nodig je uit om eens na te denken over het veranderen van 'enablers' en 'triggers' die maken dat het gedrag binnen departementen in zes maanden tijd verandert.
GESCHREVEN REGELS |
ONGESCHREVEN REGELS |
PROBLEMEN |
Nota moet volgens de regels
Minister is alleen verantwoordelijk Directeur/baas bepaalt je promotie intern binnen de directie. SG/DG bepalen promoties m.b.t. leidinggevende funkties. Gepromoveerd wordt diegene die……….
|
Zeg géén nee.
Praat niet teveel tegen.
Niet eigenwijs zijn.
Prioriteit is zorgen dat primaire werkzaamheden afkomen. Hoe is vers 2.
Stel de top tevreden.
De verpakking van een boodschap moet zodanig zijn dat de Minister zich er niet aan stoort.
Je handhaven aan de top doe je alléén door de Minister niet af te schrikken.
Als je één keer een fout maakt dan ben je een risicofactor.
Je mag geen risico lopen.
Zorg dat alles wat je doet afgedekt is.
Zeur niet over werkdruk. Zorg dat je bij een sterke directeur komt.
Zorg dat je in een belangrijke werkgroep/ programma komt te zitten.
Zorg dat je bij een opbouwend beleidsterrein komt.
Val op bij de DG. Heb geen rechtstreekse relatie met de Minister. De schaal is belangrijk. Je moet goed en snel kunnen schrijven.
Zorg dat je naam op nota's staat als de zichtbare trekker van een traject. Sterke momenten zijn normaal; zwakke momenten mogen niet. Wie géén initiatief neemt is kleurloos. Je moet nota's naar de baas toeschrijven. Baas bepaalt in eerste instantie de kwaliteitscriteria. Niet de Minister. Als het mis gaat zegt iedereen:"Mijn paraaf staat erop maar………." Fouten worden je nagedragen. Er wordt om gegniffeld.
|
kwaliteit van beleid:
De Minister die relevante informatie niet krijgt. Een wollige verpakking gebruiken waardoor het probleem niet meer herkenbaar is voor Minister. Beleidsprodukten die niet 'uitvoerings/handhavings- proof' zijn. Samenwerking: Geen gemengde werkgroepen (van verschillende afdelingen) ziekteverzuim: er wordt onvoldoende gedaan om stress in het proces te managen. Medewerk(st)ers tonen relatief weinig initiatief.
|