Samenvatting van het HBR-artikel: A Workaholic’s Guide to Reclaiming Your Life: Six strategies for finding better balance. by Malissa Clark. Bron: A Workaholic’s Guide to Reclaiming Your Life (hbr.org), 10 september 2024
In haar artikel deelt Malissa Clark openhartig haar persoonlijke ervaring met workaholisme en de enorme invloed die dit had op haar leven. Ze vertelt hoe haar prioriteiten volledig op haar werk lagen, zelfs toen ze beviel van haar dochter Alex, drie jaar na de start van haar PhD. In plaats van te genieten van haar pasgeboren kind, voelde ze een sterke drang om haar werk af te maken. Dit type gedrag is kenmerkend voor workaholisme: de constante behoefte om te blijven werken, zelfs ten koste van gezondheid, relaties en welzijn.
Noot MH: Een aanname kan ook zijn dat dit een generatie-item is. Je kunt mogelijk ook tegenwoordig spreken over ‘kindaholisme’, een overmatige aandacht voor je kind wat bij menige ouder vandaag de dag een item is. Kortom, het soms kunnen afschakelen, en iets aan je onbewuste overlaten is belangrijker dan de associatie tussen werk en alcoholisme.
Clark legt uit dat workaholisme niet simpelweg betekent dat je lange uren maakt. Het gaat veel meer om een destructieve fixatie op werk. Ze deelt voorbeelden van mensen zoals Gabe, een CEO, en Ellen, een onderwijsleider, die hun persoonlijke leven en gezondheid opofferden voor hun werk. Gabe werkte soms wel 80 uur per week en Ellen stelde zelfs haar operatie uit vanwege haar verantwoordelijkheden op het werk, wat haar gezondheid in gevaar bracht.
Wat is workaholisme?
Clark benadrukt dat balansproblemen niet zeldzaam zijn. In haar boek Never Not Working beschrijft ze hoe werkverslaving niet alleen schadelijk is voor individuen, maar ook voor organisaties. De cultuur van overwerken moet niet alleen door bedrijven, maar ook door individuen zelf worden aangepakt. Werk mag niet allesbepalend zijn.
Om workaholisme tegen te gaan, biedt Clark zes belangrijke strategieën aan:
- Hergeef betekenis aan “urgent”
Voor werkverslaafden voelt elke taak urgent aan, wat onnodige stress veroorzaakt. Clark raadt aan om kritisch te kijken naar de taken op je lijst en onderscheid te maken tussen wat echt dringend is en wat niet. Veel taken die op het moment zelf als urgent aanvoelen, blijken achteraf weinig impact te hebben gehad. Zo deelt ze het voorbeeld van Lauren, die een “dringende” kwestie met een studiecoördinator had, maar zich achteraf niet eens meer kon herinneren waar het over ging. Door taken opnieuw te beoordelen, leer je echte prioriteiten te stellen.
Clark wijst ook op een nuttige methode die door Dr. Darria Long Gillespie werd besproken in haar TED Talk. Ze stelt voor om taken in te delen zoals in de spoedeisende hulp: rood betekent levensbedreigend, geel is serieus maar minder dringend, en groen is minder belangrijk. Door deze aanpak toe te passen op je takenlijst, kun je beter beslissen wat werkelijk prioriteit heeft.
- Herontwerp je to-do lijst
Een andere cruciale stap is het herontwerpen van je to-do lijst. Clark legt uit dat voor de workaholic een takenlijst meer een uitnodiging is om over te werken dan een hulpmiddel. Het geeft een kortstondige bevrediging om iets af te vinken, wat een dopamineshot veroorzaakt. Toch is de harde realiteit dat een takenlijst nooit volledig af zal zijn.
Een manier om dit patroon te doorbreken is door de Eisenhower-matrix te gebruiken, waarbij je taken verdeelt op basis van urgentie en belang. Dit helpt je in te zien welke taken echt prioriteit hebben en welke kunnen wachten of zelfs geschrapt kunnen worden. Voor werkverslaafden voelt alles aanvankelijk dringend en belangrijk, maar met oefening kun je leren om taken met minder urgentie te laten gaan.
- Leer “nee” zeggen en delegeer
Workaholics zijn vaak slechte delegators. Ze hebben de neiging om werk liever zelf te doen dan het aan iemand anders over te laten, en ze vinden het moeilijk om “nee” te zeggen. De angst dat iets niet perfect zal worden uitgevoerd, weerhoudt hen ervan taken uit handen te geven.
Adam Grant, professor aan Wharton, deelt in zijn podcast WorkLife hoe hij oefent in het vaker “nee” zeggen. Hij stelt bijvoorbeeld prioriteiten op: eerst familie, dan studenten, daarna collega’s en als laatste de rest van de wereld. Dit helpt hem om zijn tijd effectiever te beheren en zichzelf te beschermen tegen overbelasting.
Clark raadt aan om affirmaties te gebruiken als herinnering om vaker “nee” te zeggen. Een vrouw die ze interviewde voor haar boek had een kaart op haar bureau staan met de tekst: “Mijn leven is vol en niet overbelast,” en “Ik zeg nee, zelfs als mij het beste wordt aangeboden.”
- Repareer de workaholic-klok
Een ander veelvoorkomend probleem onder werkverslaafden is dat ze de tijd die een taak in beslag zal nemen onderschatten. Dit leidt tot het overcommitten aan te veel projecten. Om de “workaholic-klok” te herstellen, stelt Clark voor om bij te houden hoeveel tijd je verwacht dat een taak kost en hoe lang het daadwerkelijk duurt. Op deze manier krijg je inzicht in hoe ver je inschatting afwijkt van de realiteit en kun je beter leren plannen.
Clark adviseert ook om een realistisch werkschema te volgen, waarbij je niet langer probeert 14-urige dagen te draaien. Door taken realistischer te budgetteren, kun je de werkdruk verminderen en voorkomen dat je jezelf uitput.
- Beheers piekeren
Clark benadrukt dat workaholisme vaak voortkomt uit een passie voor werk, maar dat deze passie uit de hand kan lopen en een obsessie kan worden. Werkverslaafden hebben de neiging om zelfs in hun vrije tijd aan werk te denken, wat leidt tot stress en schuldgevoelens.
Adam Grant raadt aan om jezelf vragen te stellen wanneer je merkt dat je blijft piekeren over werk. Hij herinnert zichzelf eraan dat hij zijn eigen tijd mag indelen en dat er niemand is die van hem verwacht dat hij continu aan het werk is. Clark moedigt lezers aan om hun eigen mantra’s te ontwikkelen, zoals “Deze taak kan wachten; ik heb tijd nodig om te herstellen.”
- Omarm rust en herstel
Rust is essentieel voor het behoud van een gezond leven, maar werkverslaafden zien rust vaak als verspilde tijd. Emily Ballesteros, een coach in het omgaan met burn-out, zegt dat rust niet alleen plaatsvindt tijdens de slaap. Het is belangrijk om ook tijdens je wakkere uren momenten van rust in te bouwen.
Clark geeft vier manieren om rust en herstel te omarmen:
- Psychologische ontkoppeling: Schakel mentaal volledig af van werk door jezelf te dwingen iets niet-werkgerelateerds te doen, zoals een boek lezen of tijd doorbrengen met vrienden.
- Fysieke activiteit: Lichaamsbeweging kan helpen om niet alleen je fysieke gezondheid te verbeteren, maar ook je geestelijke welzijn te bevorderen.
- Ontspanning: Technieken zoals meditatie en yoga kunnen je helpen om je lichaam en geest tot rust te brengen.
- Meesterschapservaringen: Dit houdt in dat je jezelf uitdaagt om nieuwe dingen te leren, zoals een nieuwe hobby of vaardigheid, wat je kan helpen om je los te maken van werk.
Conclusie
Malissa Clark moedigt werkverslaafden aan om hun relatie met werk stap voor stap te veranderen. Door kleine gedragsaanpassingen en het implementeren van nieuwe gewoonten kunnen werkverslaafden een gezondere balans vinden tussen werk en privéleven. Hoewel het moeilijk kan zijn om werk los te laten, zijn de voordelen van rust en herstel onmisbaar voor een gelukkiger en gezonder leven.