Vandaag de dag wordt de overgrote meerderheid van het web gebouwd door amateurs, semiprofessionals en mensen die niet voor grote bedrijven en de media werken. In de productiewereld van het maken van fysieke dingen is zich een vergelijkbare ontwikkeling aan het aftekenen. Onderstaand volgt een uitgebreide samenvatting van het boek van Chris Anderson: Makers, de nieuwe industriële revolutie.
Vroeger was het moeilijker ondernemer te zijn dan nu. Ondernemer was vaak inherent aan middenstander zijn. Bijv. door middel van een kruidenierszaak waarmee je een bescheiden inkomen kon verwerven. Dat is anders vandaag de dag. Ieder kind kan nu met een goed idee de kiem leggen voor een bedrijf dat de wereld kan veranderen. Het pad van ‘uitvinder naar ondernemer’ is veel en veel korter geworden. Het bestaat nauwelijks nog. De wereld van de bits vertaalt zich inmiddels luid en duidelijk naar de wereld van de fysieke dingen. Je zou kunnen zeggen: internet heeft de bits ‘an sich’ goedkoper gemaakt en geleid tot een Doe-Het-Zelf geest die nu ook op de industrie, op de werkplaats, wordt toegepast. Daarin spelen ‘open source’ en online ‘co-creaties’ een grote rol.
De webcultuur kruist de Doe-Het-Zelf cultuur
Miljoenen Doe-Het-Zelvers, die vroeger in hun eentje bezig waren, beginnen opeens samen te werken. Ideeën die open worden gedeeld worden veel grotere ideeën. Dat betekent dat daarmee het concept ‘fabriek’ geleidelijk verandert. Net zoals internet de innovatie in bits toegankelijk maakte, maakt een nieuwe klasse van ‘rapid prototyping’ – technieken, met technieken zoals 3D-printers en lasersnijders, gecombineerd met open source, de innovatie in atomen voor iedereen toegankelijk. Atomen zijn de nieuwe bits omdat we er steeds meer voor kunnen zorgen dat ze zich als bits gedragen. Het maken van dingen kan tegenwoordig digitaal. Fysieke dingen beginnen als tekening op een beeldscherm. Die tekening kan vervolgens online worden gezet in de vorm van een bestand. Besef goed: als iets op een gewone PC kan worden gerealiseerd, zoals nu een ontwerp maken, kan iedereen het. Van amateur tot professional.
De webcultuur en de Doe-Het-Zelf cultuur kruisen elkaar in het digitale ontwerp. Hoe meer producten in feite informatie worden, hoe meer ze als informatie behandeld kunnen worden: samen gecreëerd door mensen, online gedeeld op het wereldwijde web, aangepast en voor andere doeleinden gebruikt. Alles borduurt op elkaar voort en wordt ge-‘remixt’. Remixten kan worden omschreven als het onderzoeken van variaties die mogelijk zijn met een product, het al doende verbeteren en daarna veel sneller verspreiden dan een individu of bedrijf zou kunnen.
Je kunt gemakkelijk een ontwerp uploaden naar een bedrijf dat alles voor je kan produceren, van tientallen tot tienduizenden stuks en vanaf daar de producten zelfs rechtstreeks aan de klant leveren. Geen distributeurs meer maar gewoon een goede e-commerce website voor het aantrekken van klanten naast directe levering vanaf de plaats waar je spullen worden gemaakt. Je bent niet meer afhankelijk van grote bedrijven.
Verandering in de rol van kleine bedrijven
Dat betekent een verandering in de rol van kleine bedrijven. De nieuwe Makersbeweging biedt kleine bedrijven de kans om klein te blijven en tóch te globaliseren. Om high tech te zijn en toch weinig te kosten. Dat betekent dat de dagen van General Electric, General Motors en de andere grote clubs geteld zijn……Of althans dat ze anders moeten gaan functioneren.
Met andere woorden, de Nieuwe Industriële Revolutie staat voor de deur! Er wordt een nieuw soort productie-economie gecreëerd die eerder is gemodelleerd naar het internet zelf: bottom-up, met een brede distributie en getuigend van ondernemerszin. En dat houdt in dat er baanbrekende veranderingen komen waarbij industrieën democratischer worden. Dat houdt in dat ze niet langer het domein zijn van grote bedrijven, regeringen en andere industrieën maar aan de gewone man worden overgedragen.
Het is te vergelijken met wat er gebeurde in de muziekindustrie en krantenmonopolies die werden geconfronteerd met talloze kleine deelnemers. Als toegangsdrempels worden verlaagd, massa’s mensen toegang krijgen tot een bepaalde markt en tegelijkertijd de juiste tools in handen komen van degene die weten hoe ze het beste te gebruiken. Wereldwijde toeleveringsketens worden schaalonafhankelijk waarbij het niet meer gaat om eigenaarschap van productiemiddelen maar om rentmeesterschap over de productiemiddelen. Deze open toeleveringsketens zijn de fysieke tegenhangers van internetpublicaties en e-commerce van tien jaar geleden.
Gemeenschappen zijn van nature veel meer egalitair. Dat komt deels omdat ze niet dezelfde wettelijke verplichtingen hebben en risico’s kennen als een bedrijf. Gemeenschappen kunnen zich veroorloven een risico met een deelnemer te nemen. Er zit immers geen salaris aan vast. De consequentie is dat je herkomst of je diploma’s er niet toe doen. Het gaat er om wat je kunt! Daarnaast is met internet alles te vinden wat nodig is. En zelfs je financiën kun je bij elkaar krijgen via het internet. Zie bijv. Kickstarter. De klassieke bank wordt een bijkomstigheid.
Makerswerkplaatsen
Op dit moment zijn er wereldwijd ongeveer duizend Makers werkplaatsen. Lees: gedeelde productiefaciliteiten waarvan elke kleine ondernemer/ontwerper gebruik van kan maken. Werkplaatsen met producten en productiecapaciteit in de vorm van een ‘on demand’ – service. Voor iedereen die over een digitaal ontwerp en een creditcard beschikt. Die makerswerkplaatsen vermeerderen zich in hoog tempo. In Shanghai alleen al worden er honderd van dit soort ruimten gebouwd. Er zijn nieuwe ‘tussenbedrijven’ ontstaan die fungeren als een internetschakel tussen jouw persoonlijke desktoptools en montageplaatsen. Al dan niet met mondiale productiecapaciteit.
Daarbij zijn er vier soorten werkplaatsen, en combinaties daarvan, te onderscheiden die gebruik maken van de volgende basis tools:
-
3D printer.
-
Computergestuurde machine (bijvoorbeeld een freesmachine).
-
Lasersnijders die de meest complexe patronen met grote precisie kunnen snijden.
-
3D scanner waarmee je een virtuele kopie van de werkelijkheid kunt maken.
Daarin speelt de komst van de ‘open hardware’, die ook deel uitmaakt van de Makers – beweging een grote rol. Net zoals open source vroeger voor software. Onlinegemeenschappen van Makers verbeteren op een vergelijkbare wijze de elektronica, architectuur en zelfs landbouwgereedschappen. Kortom open en samen in een netwerk productiemiddelen creëren. Door de cultuur van het samenwerken van het internet naar het maakproces over te brengen, bouwen ze samen iets op een schaal dat in de Doe-Het-Zelf wereld nooit eerder is gezien.
Factorden die een product 'gratis' maken
Factoren die maken dat een product gratis wordt, in tegenstelling tot het vele geld dat het je kost als je het met behulp van het traditionele productieproces maakt, zijn:
-
Variëteit is gratis
Het kost niets extra’s om ieder product verschillend te maken of ze allemaal hetzelfde te maken. -
Complexiteit is gratis
Het maakt de computer niet uit hoeveel berekeningen hij moet maken. Daarom kost het evenveel om met een 3D – printer een product te maken met een hoop priegelige onderdeeltjes als een massief blok plastic. -
Flexibiliteit is gratis
Veranderingen aanbrengen nadat de productie is gestart, houdt gewoon in dat de instructiecode wordt gewijzigd. De machines blijven hetzelfde.
‘Maken in het openbaar’ sorteert en gigantisch netwerkeffect. Daarbij ontstaan ook normen en standaarden om ontwerpen met elkaar uit te wisselen en met anderen in online gemeenschappen samen te werken. Dat leidt tot talloze open hardware bedrijfjes met een miljoenenomzet. Van top-down innovatie tot bottom-up innovatie die door talloze individuen wordt geïnitieerd. Ook voor het onderwijs heeft dit consequenties.
Ontwerpen in het onderwijs
Nu apparatuur voor desktop fabricage, en er zijn nog al wat desktopproductie tools bijgekomen, gemeengoed is geworden, is het tijd om het ‘maken van dingen’ weer in het vakkenpakket op te nemen. Niet in de vorm van handwerkles, maar door jongeren te leren ontwerpen. Het zou nog leuker worden als iedere klas de beschikking had over een 3D printer of een lasersnijder. Dan kunnen kinderen wat ze op een scherm hebben getekend ook écht produceren. Techniek komt binnen het bereik van mensen met twee linkerhanden maar die wel een goed ontwerp kunnen maken! (Noot MH: Dat betekent dat er nog technische hoop voor mij is in dit leven!).
Box: open source auto's
Local Motors is een autoconstructiebedrijf gestoeld op Makersbeginselen. De ontwerpen zijn het resultaat van crowdsourcing, evenals de selectie van de standaardcomponenten. Het bedrijf vraagt geen patent aan op ideeën. Het gaat er om die gratis ter beschikking te stellen, zodat anderen erop kunnen voortborduren en ze kunnen verbeteren, ten voordele van iedereen.
Sommige multinationals zien het voordeel. Ford is een eigen Makerwerkplaats in hun thuishaven aan het vestigen, in samenwerking met Techshop. Daarin werken eigen medewerkers allerlei ideeën uit. Sinds het programma van start is gegaan is het aantal patentaanvragen met 30% gestegen.
Een ‘Long Tail’ voor dingen
Bovenstaande betekent ook dat de massamarkt verandert in een Long Tail markt van microproducten en dito aantallen. We kunnen onze eigen dingen maken die anderen ook kunnen aanschaffen. Het oude model van dure, gespecialiseerde machines die hetzelfde product in gigantische aantallen moesten maken om de kosten te rechtvaardigen is snel aan het verdwijnen en maakt plaats voor renderende vormen van extreme specialisatie.
(NB: voor meer info over 'Long Tail', zie: The Long Tail: niches vs. tophits? http://tinyurl.com/ne7yvxc )
Persoonlijke productie wordt dé killer app voor digitale productie. Niet datgene maken dat je ook bij Walmart kunt kopen maar datgene maken dat je juist NIET bij Walmart kunt kopen. Er gaat een nieuwe huisindustrie ontstaan die zich op de wereld van nichemarkten richt.
In een computergestuurd productieproces als 3D printen kosten complexiteit en kwaliteit vrijwel niets. Met 3D printers heb je het potentieel om de productie-economie van een grootschalig bedrijf terug te brengen naar een ambachtelijk model van kleine ontwerpstudio’s doe over 3D printers beschikken. Dat betekent overigens van de andere kant dat schaalvoordelen verdwijnen. Het maakt niet veel meer uit of je één of duizend exemplaren van een product maakt. De prijs blijft hetzelfde.
Een 'Long Tail' voor talenten
Ook wordt een Long Tail voor talenten aangeboord. Op vele gebieden zijn er veel meer mensen met vaardigheden, ideeën en tijd om te helpen dan alleen degenen die beroepsmatig zijn gekwalificeerd. Zowel amateurs als professionals. De échte kracht van open innovatie is het zichtbaar maken van dit latente potentieel. Daarnaast kun je je talenten richten op een 'worldwide – nichemarkt'.
Max Herold
Oktober 2013
Meer weten?
Via Managementboek.nl
Makers: de nieuwe industriële revolutie
Auteur: Chris Anderson
UItgeverij Nieuw Amsterdam, 2013
De volgende industriële revolutie komt eraan! Uw eigen producten 3D printen en aan de man brengen, dat is de nieuwe werkelijkheid.
Chris Anderson laat in 'Makers' overtuigend zien dat productie op kleine schaal een belangrijke bron voor toekomstige groei zal zijn; dat het succes van de gigantische bedrijven op zijn retour is; dat in een eeuw van open source, op maat gemaakte producten en doe-het-zelf-product design een miljoen ontwerpers-makers-verkopers op de wereldmarkt zullen gaan opereren.
Inhoudsopgave
Deel 1: De revolutie
1. De uitvinderrevolutie
2. De Nieuwe Industriële Revolutie
3. De geschiedenis van de toekomst
4. Nu zijn we allemaal ontwerpers
5. De 'Long Tail' der dingen
Deel 2: De toekomst
6. De tools voor de transformatie
7. Open hardware
8. Een nieuwe concept voor de grootste fabrieken van allemaal
9. De open organisatie
10. De financiering van de Makerbeweging
11. Makerbedrijven
12. De fabriek in de Cloud
13. DHZ-biologie
Epiloog: Het nieuwe gezicht van de industriële wereld
Bijlage: De werkplaats van de eenentwintigste eeuw
Dankwoord
Noten
Klik op: http://www.managementboek.nl/boek/9789046813881/
makers-de-nieuwe-industriele-revolutie-chris-anderson?affiliate=1910