Ik herinner me een moment op mijn 20-ste jaar. Ik reed met de trein naar de HTS te Heerlen en zat daar in het 2-de jaar. Onder aan het spoor waren ze aan het werken. Ik dacht nog ‘dat werk hoef ik nooit meer te doen.’ Enkele maanden later, gestopt met mijn studie, stond ik aan de lopende band. In kippenslachterijen, mestbedrijven, rijnakers uitladen en wat dies meer zij. Die ervaring heeft mij weer met twee benen op de grond gezet. Het einde van ‘capsones – in – de maak’, zoals ik het wel eens noemde (alhoewel, of ik ze helemaal kwijt ben……:-) ).
Het terugvinden van de eenvoud en de relativiteit van alles in jezelf. Het kostte me geruime tijd om af te komen van de verslaving aan rationeel denken die ik me had aangeleerd en weer gewoon spontaan handelen terug te vinden in mezelf. Het was overigens ook de laatste keer dat ik me geestelijk heb laten ‘opsluiten’ in een opleidingssysteem.
– Max Herold –
‘Dát zouden meer mensen moeten lezen!’, dacht ik nadat mijn ogen de laatste woorden van boek 'hoe Starbucks mijn redding werd' hadden afgegeven aan mijn hersenen.Het verhaal is van de hand van Michael Gill Gates, die zijn eigen leven beschrijft, hoe het eindigde en weer opnieuw begon. Juist, bij Starbucks.
Los van de gedachte die ik eerst had toen ik het boek in mijn handen nam, dat het boek een goede reclame voor dat bedrijf is, wat het ook is, moet ik zeggen dat het lezen bijzonder relativerend werkt. Voor mensen bijv. die hun hele leven pogen de top van een regulier bedrijf te bereiken om er vervolgens aan het einde van hun leven achter te komen dat dat nu nét niet de top is waar ze behoorden te zijn.
Maar ook voor mezelf. Het herinnerde me aan mijn bovenstaande eigen ervaringen en liet me nadenken over de vraag in hoeverre ik vast zat aan een bepaald comfort of kring van mensen waar ik aan gewend ben. Daarbij denkend aan wat boeddhisten vaak zeggen:"Het is niet het genieten van dingen maar de gehechtheid er aan, die lijden veroorzaakt."
Het boek laat je ook meer respect krijgen voor van de grote geesten als Spinoza of Jacob Böhme, waarbij de eerste zijn leven als diamantslijper en de tweede zijn leven als eenvoudig schoenmaker sleet.
Het verhaal start met de 64 – jarige Michael Gill Gates, die op zoek moet naar een baan. Toen Gates Gill in de 50 was had hij alles: een groot huis in een lommerijke buitenwijk van NY, een gelukkig gezin en een 6-cijferig jaarsalaris. Als Creatief Directeur bij het grote Amerikaanse reclamebureau JWT, werd hij daar ontslagen. Mede vanwege zijn leeftijd.
Nadat hij enige jaren als eenmanspitter heeft gewerkt, krijgt hij problemen. Vanwege een kleine, goedaardige, tumor achter zijn oor moet hij een operatie krijgen. Maar de verzekeringspremies voor ziektekosten zijn zo hoog dat hij die niet meer kan betalen. Bovendien heeft hij nog maar zeer weinig financiële reserves. En dat voor een man die ooit geld verdiende als water. Enkele gebeurtenissen, een scheiding, en een nieuwe vriendin die zwanger van hem werd, hebben het daar niet beter op gemaakt. Met de laatste raakte het ook uit maar het kind was mede zijn verantwoordelijkheid.
Op zo’n moment zit je bij een Starbucks een koffie te drinken en vraagt een donkere vrouw aan je of je een baan zoekt. De 28-jarige Starbucksmanager Crystal Thompson bood hem, een blanke man zittend in een driedelig pak, een baantje aan bij de koffieketen. Ze runt een Starbucksvestiging ergens anders in New York.
Gretig gaat hij in op haar verzoek. Hij kan moeilijk anders. En zo begint hij aan een nieuw leven. Medewerker bij een Starbucksvestiging. Zijn eerste taak: WC’s schoonmaken. Dat doet hij, want hij blijkt het goed te kunnen.
Waar hij maar steeds van wegloopt is het kassawerk. Met geld direct omgaan en tellen, daar is hij nooit zo goed in geweest. Toch helpen zijn nieuwe collega’s hem stap voor stap om de verschillende onderdelen van het Starbucks vak te leren. De wijze van de verschillende soorten koffie te maken, het doorgeven van bestellingen, de manier van het ’s-ochtend openen en ’s-avonds sluiten van de zaak.
Ook krijgt hij oog voor de werkelijke betekenis van diversiteitsbeleid. Hoe het óók kan als het is gebaseerd op die belangrijke Starbuckswaarde: respect.In de wereld van Starbucks, de zogenaamde onderklasse van de maatschappij, leert hij wat respect is, hoe mensen óók met elkaar kunnen omgaan. Dit in schril contrast met de koude, calculerende wereld waar hij vandaan komt.
Tevens begint hij naam te maken als koffie-o-loog. Op speciale koffie-avonden voor gasten kan hij uitgebreid vertellen over de verschillende soorten koffie.
Het doet hem op een gegeven ogenblik ook weinig meer hoe zijn zogenaamde oude vrienden over hem denken. Grappig is overigens dat de relatie met zijn dochters aanzienlijk verbetert. Hij wordt menselijker. Zijn eerdere ‘high society’ – neigingen maken plaats voor eenvoud. En in die eenvoud ontdekt hij het leven opnieuw. Respectievelijk wat geluk is. Er beginnen zelfs regelmatig momenten te komen dat hij zich intens gelukkig voelt.
Ook nu, op zijn 67-ste jaar nadat zijn boek zo’n doorslaand succes is geworden, is hij niet van plan te stoppen met de baan die volgens hem de beste is die hij ooit heeft gehad.
Ik begrijp inmiddels dat er een film van dit boek gemaakt gaat worden. Die ga ik zonder meer zien.
Bron:
Hoe starbucks mijn redding werd. (vert: How Starbucks saved my life)
Een directeur gaat koffie schenken en wordt gelukkig.
Auteur: Michael Gates Gill>
Uitgeverij: Ten Have, Kampen, 2007.
ISBN: 978 90 259 5833 6
