Overkill aan nieuwe regels ?nekt' kleine ondernemer had dit artikel ook kunnen luiden.
2006 is het jaar geworden van de veranderingen en nieuwe regels voor het midden en kleinbedrijf.
Jacqueline van Veldhoven runt sinds 1986 een Schoonheidsinstituut, waarvan de laatste 13 jaar met personeel. Hieronder schetst zij haar ervaring betreffende 23 jaar ondernemerschap in Nederland.
Ik kom uit een gezin van ondernemers. Mijn opa aan mijn vader's kant had een wasserij en de oma aan mijn moeders kant was zelfstandig pedicure. Mijn vader was horeca ondernemer en mijn moeder heeft tijdens een bepaalde periode in mijn jeugd een damesmodezaak ge?xploiteerd. Het ondernemerschap heb ik dan ook met de paplepel ingegoten gekregen.
Ondernemers eigenschappen zoals, doorzettingsvermogen, lef, inventiviteit en discipline hoorden daarbij. Mijn ouders hadden in die tijd niet echt veel met regels te maken, hooguit een vergunning of diploma waren vereist. Ik kan me vanuit die tijd nog herinneren dat ze best wel veel werkten, maar er heerste een bepaalde vrijheid en eigenheid die mij zeer aantrok. Behalve de interesse in het vak schoonheidsspecialiste, was het deze vrijheid die mij er toe deed besluiten 23 jaar geleden een schoonheidssalon te starten. Ik werkte alleen en had aan administratie hooguit 1 dag werk per 2 maanden. Naarmate de jaren verstreken kwamen er steeds meer regels en administratieve rompslomp bij. Ik wilde heel graag "groeien" en mijn horizon verbreden in de schoonheidsindustrie.
Na 10 jaar groeide ik uit naar een schoonheidsinstituut met 4 schoonheidsspecialistes in dienst, waarbij mijn administratie inmiddels was uitgegroeid van 1 dag per 2 maanden naar 1 dag per week. Aangezien ik mijn zaakjes altijd goed op orde wilde hebben en wilde voldoen aan de eisen van de wet, kwam ik zelfs hiermee nog knel te zitten qua tijd. Mijn vakgebied als schoonheidsspecialiste kwam hierdoor steeds meer onder druk te staan, waardoor ik besloot minder in het instituut te werken en meer op kantoor. Mij is inmiddels het plezier van het ondernemen totaal ontnomen. De 2 eerder genoemde hoofdmotivaties die de doorslag gaven voor mijzelf te beginnen, komen steeds minder aan bod. Inmiddels heb ik besloten mijn zaak te koop aan te bieden. Hieronder een opsomming van een aantal nieuwe regels:
Levensloopregeling: Wie deze regeling verzonnen heeft staat toch echt ver van de werkelijkheid af. Moet je je voorstellen, 3 man personeel en 1 van de 3 gaat 3 maanden op sabbatical. In onze branche is het zo dat klanten echt verbonden zijn met vaste medewerkers, m.a.w. wanneer er een schoonheidsspecialiste vertrekt, kan deze soms zorgen voor ongelofelijke leegloop van klanten die aan haar verbonden zijn. Wanneer er ??n van mijn medewerkers op sebatical gaat kan ik naar 25% van mijn omzet fluiten, + het risico dat men overloopt naar een concurrent. Ja, zal men zeggen, maar volgens de regels moet men bij een aanvraag toch eerst in overleg gaan met de baas. M.a.w. ze krijgen eerst een vette vis voor gehangen, waarna ik ze moet gaan vertellen dat het in onze branche helaas niet mogelijk is. Als extra administratie zou dit betekenen, dat ik een spaarrekening voor hen zou moet openen en elke maand van hun salaris 12% over moet maken naar deze rekening. Ook moet ik wanneer men ernaar vraagt, bijhouden hoeveel erop de rekening staat en nog meer van dit soort flauwekul.
WIA: Deze nieuwe wet verplicht mij dat, wanneer ??n van mijn medewerkers voor een deel arbeidsongeschikt wordt, ik moet kijken of ze voor het deel wat ze nog wel aan arbeid kan verrichten, ander werk heb. Zo niet dan moet ik gaan leuren bij andere bedrijven, of ze daar wel arbeid kan verrichten, m.a.w. ik moet zoeken naar ander werk voor haar, anders kan ik rekenen op een behoorlijke boete.
Preventie medewerker: Dit houd in dat ik van de 3 man personeel waarmee ik elke dag tijdens de lunch aan tafel zit er 1 moet aanwijzen, die toezicht houdt op Arbo/Hygi?ne en nog wat van dit soort onzin, of ik mag zelf deze functie op mij nemen en een cursus volgen als preventie medewerker. Dit gaat mij tussen de ? 200,- en 500,- kosten. Dit allemaal om te voorkomen dat er iemand in de ziektewet terecht komt, zonder dat er tijdig iets van dit alles is gesignaleerd. Wanneer wij in 2006 controle krijgen en dit nog niet is gerealiseerd, kan er een boete worden opgelegd.
GGD vergunning: Vanaf februari 2006 moet ik via de GGD een vergunning aanvragen voor het uitvoeren van permanente make-up. Ik denk dat ik inmiddels de allerhoogste graad van hygi?ne heb, wat het uitvoeren van dit vak betreft. Ik heb vorig jaar, toen er voor het eerst controle werd uitgevoerd door de GGD, zelfs complimenten gekregen hierover maar nee, het is nog niet genoeg, vergunningen ? ? 400,- euro moeten worden aangevraagd, om te voldoen aan de nieuwe wetgeving. Zo niet word er een boete uitgegeven.
Ziekenkosten verzekering: Vanaf januari 2006 is iedereen verplicht een zelfstandige ziektekosten verzekering af te sluiten. Op zich vind ik dit geen slechte uitvinding. Wat mij tegen de borst stuit, is dat de kleine ondernemer weer gepakt wordt, doordat deze ook nog eens een deel van de werknemer hiervan voor zijn rekening moet nemen.
Loonbelasting: Vanaf januari 2006 is het verplicht elke 3e week van de maand mijn loonbelasting op te geven en te betalen i.p.v eens in de 3 maanden. Aangezien mijn personeel niet elke maand dezelfde uren maakt, moet ik nu op elke 20e van de maand een schatting maken en opgeven. Vervolgens moet ik aan het einde van de maand een correctie opgeven, waarbij ik de loonbelasting weer heb verrekend, met het werkelijke aantal uren.
Als ik hier maar een dag te laat ben of door een menselijke fout een verkeerde letter in hun gegevens heb opgegeven, kan dit mij in de toekomst een forse boete gaan kosten, + de extra kosten die mijn accountant doorrekent, omdat hij meer werk heeft verricht (hij regelt de opgave aan de belasting en de verrekening).
Aangifte belasting: Wat mij tot nu toe altijd erg tegen de borst heeft gestuit, dat je als kleine ondernemer zo machteloos staat tegenover de belasting. In de 23 jaar dat ik nu zelfstandig ben, is er 2x iets misgegaan met de aangifte en 1x met de betaling. Ik kan me best voorstellen dat wanneer er een deel van de mensen hun betalingen chronisch niet, of te laat betalen, zij boetes opgelegd krijgen. Zoals ik al eerder geschetst heb houd ik ervan mijn zaakjes goed op orde te hebben. Toch is er 2x iets misgegaan met de aangifte terwijl ik het op tijd had verstuurd. Op zo'n moment sta je met je rug tegen de muur, want hun regel is : De ondernemer is schuldig, totdat het tegendeel bewezen is. Zelfs terwijl de betalingen wel netjes op tijd binnen waren, moest ik toch een fikse boete betalen, want het was inmiddels de 3e x binnen een bepaalde periode en ik had geen bewijs, dat ik mijn aangifte tijdig verstuurd had. Dat er eventueel iets mis zou kunnen zijn met de ontvangst aan de kant van het belasting kantoor is ondenkbaar, dus uitgesloten.
Ik vind dat de regering maar is goed moet nadenken waar zij mee bezig is. Het MKB is de grootste werkgever. Het lijkt mij beter dat wanneer men de economie wil verbeteren, juist voor deze gigantische groep werkgevers, het beleid is onder de loupe te nemen en het klimaat voor de ondernemer weer aantrekkelijk te maken, i.p.v, het ijzeren harnas steeds strakker aan te trekken.
Net als veel collega ondernemers krijg ik steeds meer de behoefte, een bedrijf in het buitenland te beginnen. Er zijn gelukkig genoeg landen om ons heen waar het nog wel leuk is een bedrijf te exploiteren, waarbij je nog de vrijheid hebt en beloond wordt voor de risico's die je durft te nemen. Omdat men daar niet uit het oog is verloren, dat juist de kleine ondernemer zorgt voor werk, i.p.v. ze te straffen voor een verkeerd geschreven punt of komma.
Als advies heb ik aan de startende ondernemer: Bezint eer gij begint!
