Weer een boek waarbij ik serieus niet weet waar ik moet beginnen met te vertellen hoe leuk het is. Ria Harmelink maakt met haar boek een heleboel duidelijk. O.a. hoe na een periode van aftasten, een belangrijke fundering gemaakt van wederzijds respect, een must is voor een langdurige, succesvolle werkrelatie. Wederzijds respect, trots, loyaal, duizendpoot, zelfstandig, betrouwbaar, inlevingsvermogen, betrokkenheid, zorgzaam, toegankelijk, vriendelijk (meestal tot op zekere hoogte), flexibel, assertief, eerlijk, het is nogal wat. Deze kwaliteiten komen in alle door haar beschreven werkrelaties voor. Van Job Cohen tot André Rieu, alle bekende bazen en hun secretaresses halen dit aan. Dat maakt van het boek echter geen saai boek, want ik kan me voorstellen dat je na drie interviews denkt: ‘Ja, nu weet ik het wel.’ Maar niets is minder waar.
Het verschil zit hem o.a. in de beroepen en de anekdotes. Ik zie de Commandant der Strijdkrachten Peter van Uhm, niet zo gauw naar zijn secretaresse Monique Kwinkelenberg roepen: ‘Het moet allemaal anders’ en daarmee aankondigt dat het kantoor overnieuw ingericht moet worden voor de zoveelste keer. Iets wat de secretaresse van Jan des Bouvrie, Liesbeth van Pelt niet vreemd in de oren zal klinken. Geruststellend om te lezen is dat ook perfecte partnerschappen soms stroef kunnen beginnen:
Jan kan geen “nee” zeggen (highlights)
– Bedeesd, onzeker en verlegen, zo typeert Van Pelt zichzelf als ze terugkijkt op de periode waarin ze bij Des Bouvrie kwam werken. ‘Ik was zelfs een beetje bang van Jan in het begin.’ Interieur en design hadden absoluut haar belangstelling niet. De enige reden dat ze solliciteerde op een baan als administratief medewerker bij Des Bouvrie, was dat ze het niet meer naar haar zin had in haar vorige functie.-
– Het begin was moeilijk, Van Pelt keek op tegen Des Bouvrie. ‘Ik wilde het Jan naar de zin maken en liep het vuur uit mijn sloffen. Ik vroeg me ook elke keer af of ik het wel kon, werken voor Jan. En als hij boos was of mopperde, en dat kan hij best, dan vond ik dat verschrikkelijk. Dat betrok ik op mijzelf, maar ik zei nooit wat terug.’ Ze kan er nu om lachen, maar toen lag dat anders. ‘Ik ging met pijn in mijn buik naar mijn werk. Na twee jaar heb ik mijn ontslagbrief geschreven en op Jan zijn bureau neergelegd. Twee dagen voordat ik wegging, vroeg Jan of ik even wilde komen. Toen zei hij: “Lies, ik wil niet dat je weggaat. Ik zal beter mijn best doen, laten zien dat het anders kan.” Toen dacht ik: hij wil me echt niet kwijt, en dat was voor mij de ommekeer. Het gaf me zelfvertrouwen. Vanaf dat moment ging het goed, ik stond er anders in. Tegenwoordig lig ik nergens meer wakker van.-
– Van Pelt heeft structuur in het kantoorleven van Des Bouvrie gebracht. ‘Jan werkt ontzettend hard, hij is altijd met duizend dingen tegelijk bezig en borrelt over van ideeën, maar structuur behoort niet tot zijn core business. Daar ben ik voor.-
Dit kleine boekje overdonderd me een beetje. Wederzijds respect komt nooit alleen en brengt vele verborgen kwaliteiten naar de oppervlakte die ik alle even belangrijk vind om aan te halen. Ria Harmelink laat in bijna ieder interview zien dat een team met hetzelfde doel voor ogen, met hoge verwachtingen naar elkaar toe, hoge resultaten als gevolg heeft:
Rita Verdonk over Ada Engels.
Zij is georganiseerd waar ik slordig ben
– Voor mij, maar ook voor Ada is een aantal dingen nieuw. Wat dat betreft heeft ze veel op haar bordje gekregen, maar daar draait ze haar hand niet voor om. Ada zet haar tanden erin, ontdekt de dingen. Samen weten we waar we voor staan.-
Of, dat loyaliteit/betrokkenheid ook andersom werkt:
Marianne Nicolai-Hendriks en Nicole Roorda, secretaresses van Wim en Hans Anker (Anker & Anker Strafrechtadvocaten)
Samen vormen we een hechte groep
– Hier op kantoor kun je altijd bij ze terecht als je ergens over inzit. Verjaardagen vergeten ze niet, maar ook de vakanties spreken we door, bijna van A tot Z. Ik heb een keer in het ziekenhuis gelegen, toen stond Wim als eerste op de stoep. Dit alles is geen eenrichtingsverkeer, we delen wederzijds.-
Leuke bijkomstigheid van dit boekje over succesvol teamwerk is natuurlijk het feit dat het over bekende mensen gaat, die voor het publiek meer tweedimensionaal zijn. En nu meer tot ‘leven’ komen. Ik zal niet op Rita Verdonk stemmen, maar wat een leuk mens lijkt ze me. Ik weet ook niet of ik me ooit een bank van Jan des Bouvrie kan veroorloven maar wat lijkt het me geweldig om voor hem te mogen werken. Wat moet ik lachen om de personeelsuitjes van Anker & Anker Strafrechtadvocaten.
Wil je iets ter ontspanning lezen maar tegelijkertijd ook iets opsteken, dan kan ik je het boek: De baas de baas, Secretaresses over hun relatie met een bekende baas, aanraden.
Enne…..wat ook in ieder interview terugkomt: de baas blijft de baas!
Geschreven door: Sandra Grafhorst-Geerst
Bron:
De baas de baas, Secretaresses over hun relatie met een bekende baas.
Uitgeverij: Haystack
Auteur: Ria Harmelink
ISBN: 9789077881514
