Korte inleiding (MH).
Brief toegezonden gekregen van Rini Wagtmans, oud-topwielrenner en -bondscoach. Over de donkere kant van een wetenschappelijke zogenaamde autoriteit richting, in dit geval, Lance Armstrong.
Die donkere kant wordt nog een beetje vreemder als we die benaderen vanuit het promotie-onderzoek van Bram Brouwer. Mochten die conclusies van Bram kloppen, dan lijkt de USADA als doping-autoriteit het zoveelste geval van institutionele degeneratie.
Overgenomen uit het blad Modulair van de Open Universiteit.
"Epo als doping werkt niet. Wielrenners gaan er niet harder op fietsen, tenminste niet op de manier die voorondersteld wordt. Die opvallende conclusie trekt alumnus Bram Brouwer MSc op grond van zijn promotie-onderzoek. Volgend jaar promoveert hij aan de Open Universiteit. Zijn dissertatie wordt volgens hem een klapper. 'Het gaat er niet om of ik gelijk heb, maar er moet op zijn minst over gepraat worden over de twijfel die ik zaai'
In zijn scriptie 'Doping als drogreden' belicht Bram Brouwer doping vanuit verschillende invalshoeken. Hij keek niet alleen van de medische kant, maar ook naar de regels en de inspanningsfysiologie. 'Doping helpt niet', concludeert Bram. Zelfs het vermeende wondermiddel epo (erythropoëtine) dat de aanmaak van rode bloedcellen en daarmee het zuurstoftransport stimuleert, heeft volgens Bram nauwelijks of geen prestatiebevorderend effect bij wielrenners. 'Ik heb het in ieder geval niet kunnen vinden', stelt hij. 'Ik zeg niet dat doping niets doet. Maar dan toch vooral in het hoofd. Het geeft een placebo-effect. Ik denk dat renners harder gaan fietsen, omdat ze denken dat ze harder kunnen. Er zijn renners die verliezen omdat ze denken dat anderen met doping rijden en dus wel harder zullen gaan. Bij voorbaat hebben ze al verloren.'
Dopingeffecten in het wielrennen lijken volgens Bram vooral te berusten op drogreden of waanvoorstellingen. Niet alleen bij wielrenners, maar ook bij de instanties die doping proberen te bestrijden. 'Het is een cyclus van bevestingsvertekeningen en zelfbevestigende voorspellingen van doping in de wielersport,' aldus Bram. 'Elk geval van een positief bevonden renner wordt direct aangegrepen om het gangbare inzicht te bevestigen dat wielrenners bedriegers zijn, want ze gebruiken doping.'
– Bron: Modulair nummer 8, 13 juli 2012, jaargang 27,pagina 14.
Promotie: 'Doping in de wielersport werkt niet'. www.ou.nl –
Beste Max,
Cc aan Rini Wagtmans
Inmiddels wordt Lance Armstrong afgeschilderd als de duivel in hoogst eigen persoon:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2698/Sport/article/detail/335…
Hoog tijd voor een uitermate lastige boodschap: uit bloedwaarden was
reeds bekend wie er met EPO rondreed toen de prijzen werden verdeeld. Ik heb er een column aan gewijd: http://www.sportknowhowxl.nl/skxl_nl/7646
Even laten doordringen: ze hebben Armstrong 1-2-3-4-5-6-7 keer de Tour laten winnen, terwijl er omvangrijk bewijs over EPO-gebruik was tegen
honderden renners. De namen zijn echt wel bekend.
Max van Heeswijk zit er mijns inziens dan ook niet ver naast: http://www.sportprimeur.nl/wielrennen/2012/12/van-heeswijk-l…
Met gezond verstand kom je nog altijd een heel eind.
Vriendelijke groet,
Klaas Faber
Een waarheidscommissie moet zich niet enkel met renners bezighouden, maar zeker ook met UCI en WADA.
———————————-
Open Brief Rini Wagtmans
"GEEF NOOIT, MAAR DAN OOK NOOIT OP"
Beste Lance,
Afgelopen decennia heb jij velen, ja zeer velen op deze planeet een reddingsboei toegeworpen. Een reddingsboei als symbool voor de nabije redding en de hoop. De hoop die jij hen gaf en de daarmee gegeneerde krachten, waren voor velen de mentale inspiratiebron die het mogelijk maakte de ziekte kanker te overwinnen.
Na zelf de strijd tegen deze ziekte te hebben overwonnen, stelde je de wereld een voorbeeld van hoop door als genezen kankerpatiënt zeven maal een Tour de France te winnen. Een ongeëvenaarde prestatie.
Deze ongeëvenaarde prestatie heb jij middels jouw stichting “Livestrong” volledig opgedragen aan de wereldwijde strijd tegen kanker.
Dit maakt je tot een van de groten der aarde.
Groten der aarde verdienen een betere behandeling, echter de geschiedenis leert ons dat geen groot mens gevrijwaard is van de frustraties en jaloezie van de kleine lieden, jegens zo een groot mens.
Totaal wars van jouw bovenmenselijke sportieve prestaties in een bepaald tijdperk en onder bepaalde omstandigheden, poogt men nu jouw blazoen te beschimpen en daarmee het hogere doel om een ongeneeslijke ziekte, geneeslijk te maken, de nek om te draaien.
Het is schandalig en een beschaafde natie onwaardig dat men op deze manier een proces tegen je voert, met in de hoofdrol de Amerikaanse anti-dopingautoriteit die moreel ethisch ernstige fouten maakt en in zijn opsporingsafwegingen elke nuance ter zijde legt.
Deze mensen moeten zich snel gaan afvragen welk algemeen belang deze zaak dient en welk een precedent dan wel lering, deze zaak, uit het verleden, kan scheppen.
Immers, over de groten der aarde poogt slechts de geschiedenis te oordelen en niet nietszeggende middenmatige medewerkers van een nauwelijks presterend gesubsidieerd orgaan met scoringsdrang, zoals het USADA is. Beter is het de kennis van vandaag te gebruiken om over zaken van het heden te oordelen, dan de kennis van vandaag te gebruiken om vermeende zaken van het verleden te veroordelen.
Ik ben dan ook heel benieuwd naar hoe dit onderzoek verloopt, naar de gebruikte opsporing- en verhoormethodiek, naar de gesuggereerde afspraken met mogelijke getuigen en hoe men denkt deze gesuggereerde afspraken te kunnen nakomen. Bovenal ben ik benieuwd naar de harde bewijsstukken die alle dopingcontroles waaraan Lance onderhevig is geweest, hebben opgeleverd.
Grote, Grote Lance,
Hier in Nederland en overal op de wereld staan jouw sympathisanten op; het zijn er vele duizenden, vele honderdduizenden, vele miljoenen die jou nu willen bemoedigen, zoals jij dat ook hen hebt gedaan.
Dank zij mensen zoals jij, en hier ter lande Peter Kapitein, die net zoals jij weet wat vechten en overleven is, gaat het mogelijk worden dat kanker binnen een periode tussen nu en tien jaar van een ongeneeslijke ziekte, een chronische zieke wordt!
Dit is het ware heldendom dat jou onsterfelijk maakt. Nooit zal enig onderzoek van enige dopingautoriteit jouw aureool kunnen overschaduwen.
Beste Lance,
Wees er je bewust van dat vele miljoenen jou nu een reddingsboei toewerpen. De boei van vriendschap, gerechtigheid, redelijkheid, compassie en hoop.
Wij weten zeker dat deze boei jou die extra kracht zal geven om nooit maar dan ook nooit op te geven.
Wat er ook gebeurt, wij zijn met je en we zijn met velen.
Rini Wagtmans
Binnengekomen reactie van Klaas Faber.
Onafhankelijk dopingdeskundige
Als deskundige kan ik enkel iets over Armstrong's bloedwaarden zeggen.
In feite heb ik dat al kort opgeschreven in 2010, zie Sectie 2.10 in attached/bijgevoegd artikel. Toen was er immers ook al gedoe over. Het USADA gebruikt het momentum dat Novitzky gecreëerd heeft om dat (alsnog) als bewijs in te brengen. Helaas komt dat neer op een afwijking van de WADA guidelines en dat kan enkel indien er geen andere conclusie uitkomt. Fatale procedurefout. Eén van Armstrong's advocaten reageerde snel op mijn informatie.
Bij dat alles in het achterhoofd houden dat bloedwaarden vanaf 1996 zijn gemeten. Op dát moment wisten renners nog niet hoe detectie op grond van het biopaspoort (= methodologie die in andere gebieden al lang in gebruik was) te ontlopen. Van zeker tientallen renners ligt het (overtuigende) bewijs dus gewoon in Lausanne:
http://www.nzz.ch/nachrichten/sport/aktuell/die-blutspur-des-radsports-1.536876
Vuelta 2003 bijna 100% aan de epo. Rabo reed mee met Rasmussen (ik heb
hem daar nog over onderhouden), Telekom met Evans.
Nando Boers poneerde onlangs de logische oplossing: een waarheidscommissie. Niet geheel toevallig (zie boven) dacht ik zelf al in die richting.
Vraag: waarom heeft het WADA (voor zichzelf; geen scheiding der machten) bepaald dat bloedwaarden geen bewijs vormen vóór 1 januari 2009? Met DNA-bewijs worden toch óók oude zaken opgelost?
Klaas Faber Ph.D.
Chemometry Consultancy
Onafhankelijk dopingdeskundige.
Klik ook op: Artikel Klaas Faber over het biologisch paspoort
