Persoonlijk meesterschap realiseren.

Het was leuk om mee te maken. Medewerkers van een organisatie hadden na beraadslaging voor zichzelf bepaald dat de waarde ‘persoonlijk meesterschap’ voor hun van belang was. Maar ja, daarna ontstonden de intellectuele discussies. Wat is dat dan precies?
Daar ik er bij betrokken werd, dacht ik bij mezelf, 'kan dat niet anders? Vervolgens kwam de vraag in me op ‘waar vind ik persoonlijk meesterschap?’ Antwoorden op dat soort vragen liggen meestal voor je neus.

Nu heb ik jarenlang aan tafeltennis gedaan. De laatste jaren bij TOV in Noordwijk. Zo waren er bij die club drie jeugdspelers die, toe ze nog niet zo lang speelden, geen partij voor me waren. Al geruime tijd echter, ik moet het helaas toegeven, zijn de rollen 180 graden omgedraaid en laten ze me alle hoeken van de tafel zien, zou ik nog spelen.

Deze jongens, een hecht vriendenteam (ook nu nog steeds), waren altijd met hun sport bezig. En waren steeds aan het experimenteren. Bijvoorbeeld met de soorten lijm waarmee je het rubber aan het hout van je batje vastplakt. Het is de laatste twee decennia bij vele tafeltennisspelers een gewoonte om elke wedstrijd apart te ‘lijmen’ omdat dat de balsnelheid verhoogt. In de tijd dat ik begon met spelen, op mijn 15-de jaar, was dat veel zeldzamer. Ook niet de jaren daarna.

Toen ik nog in het eerste team speelde van TOV, tot enkele jaren terug, was er een tijd dat ik niet veel partijen won. De jonge garde bestookte me destijds met de opmerking ‘om toch ook eens te gaan lijmen’. Conservatief als ik was, vond ik dat niet nodig. Maar op een gegeven ogenblik bezweek ik aan hun permanente doch vriendelijke druk. Veel slechter konden mijn persoonlijke resultaten overigens op dat moment toch niet meer worden. Het lijmen had echter wel als resultaat dat ik gelijk de eerste partij van de avond won.
Even terzijde: diezelfde jonge spelers vormen nu het eerste team en boeken uitstekende resultaten.

Één van die jeugdspelers nodigde ik uit bij de desbetreffende organisatie om eens een demonstratie met me te spelen. Dat was goed voor twee dingen.
Ten eerste kon ik daarmee, in alle ijdelheid, laten zien hoe sportief ik was en hoe mooi mijn tafeltennistechniek daarbij tot zijn recht kwam. Tja, zelfs tijdens de uitoefening van mijn vak als managementconsultant moest ik tijdens die demo ook dát aan mezelf toegeven. Namelijk dat er sprake is van het instandhouden van ‘fysieke half-god illusies’. 🙂

Ten tweede, en dat is het serieuze deel, na zo’n demo kon ik eens met de groep aanwezigen gaan praten over de vraag:”wat maakt dat deze jongen persoonlijk meesterschap bereikt in de tafeltennissport? Resp. wat zegt dat over de wijze waarop jij met je vak bezig bent?”

De discussie leidde tot antwoorden als:

• Leuk vinden van je sport/vak.
• Liefde voor je vak hebben.
• Vaardighedentraining
• Kennis (van o.a. materialen/technieken) up-to-date houden.
• Doelen stellen: elke keer een beetje verder.
• Testen/uitproberen van nieuwe technieken/materialen en de feedback die je daarmee krijgt serieus nemen
• Discipline. Uit eigen initiatief én daarbij een lange adem hebben (maar dat gaat gemakkelijker als je ergens passie voor hebt én er steeds beter in wordt).
• Geconcentreerd blijven op hetgeen je mee bezig bent.
• Een goede vrienden-teamsfeer waarbij iedereen elkaar aanspoort en helpt te verbeteren.

Na deze ‘tafeltennisdiscussie’ waren er geen academische discussies meer over ‘persoonlijk meesterschap’.
 
Om je te helpen een beetje te stoeien met dat begrip van ‘persoonlijk meesterschap (of misschien beter gezegd: de ontwikkeling er naar toe), vind je de opmerkingen vertaald in onderstaande minitest. Het gaat daarbij niet over goed of fout. Kijk eens voor jezelf waar verbeteringen mogelijk zijn. Tenminste, als je op een bepaald gebied persoonlijk meesterschap wilt bereiken. Succes ermee.

Mini-test persoonlijk meesterschap.