𝗟𝗲𝘃𝗲𝗻𝘀𝗹𝗲𝘀𝘀𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝘁𝗼𝗽𝘀𝗽𝗼𝗿𝘁𝗲𝗿𝘀.

Zes oud-topsporters leefden een week lang onder één dak. Wat hebben de medaille(s) en de topsport hen opgeleverd, gekost en geleerd? Maar wat kun jij van hun leren? Over je talenten, winnen, verliezen, omgaan met tegenslagen, doorzetten en nog veel meer. Bijgaand een samenvattende analyse van deze zes gesprekken van voormalig topsporters, gebaseerd op hun topsportervaringen. Het programma is te bekijken via Meer dan Goud gemist? Start met kijken op NPO Start

Hun levenslessen samengevat:

1. Jong zélf ontdekt, is nooit verkeerd.

2. Je hebt meer dan één talent dat bij je past.

3. Waar heb je écht iets mee?

4. ‘Als we het niet gaan proberen, weten we het nooit’.

5. ‘Leren winnen’ betekent tegelijk nooit vergeten wie je bent.

6. Kampioen word je in de details. Een klein detail kan een groot verschil maken.
   Vind de details die het verschil voor je kunnen maken.

7. ‘Frame’ je mind positief voorafgaand aan een te leveren piek/topprestatie.

8. Werk bewust aan een positief zelfbeeld. Als je al een negatief zelfbeeld hebt, ben je extra gevoelig voor een ‘identiteitsverlies’.

9. Je hersenen weten meer dan je denkt. Creëer of vind je de juiste condities om dat eruit te laten komen en kansen te ontdekken.

10. Vijanden of mensen die je kleineren, kun je als motivator gebruiken.

11. Maak een ‘magisch’ ritueel en eigen symbool van je topprestaties.

12. Omgaan met negativiteit en tegenslagen: zorg voor betrouwbare en nuchtere mensen om je heen.

13. Word je afgemaakt door de media? Als er niets meer is, is er altijd nog ‘iets’.

14. Leer succesvol verliezen naast winnen.

15. Ga ‘door je angsten heen’.

16. Wees blij met wat je hebt bereikt.

17. De natuur en dieren zijn puur. Leer van daaruit waarnemen.

18. Blijf luisteren naar je lichaam.

19. Heb oog voor synchroniciteit en serendipiteit in je leven.

Nicolien Sauerbrei: ‘Als we het niet gaan proberen, weten we het nooit’

Wat een mooi dieptegesprek met sportmasseuse, vrouwelijk stoere Olympisch sportkampioene Nicolien Sauerbreij in #Meerdangoud .
Nicolien groeide midden in de weilanden, zonder TV en was altijd buiten. Wat kun je van haar leren?

1. Jong zélf ontdekt, is nooit verkeerd
De familie Sauerbrei ging altijd op skivakantie. Nicolien stond al vanaf haar 2e jaar op ski’s. Daarbij gaf vader skiles. Toen ze het snowboarden als variant ontdekte, werd dat haar sport-, persoonlijke expressie- en ontwikkelpad als mens. ‘Je voelt je vrij, geen skistokken en wind door de haren!’.

2. ‘Als we het niet gaan proberen, weten we het nooit’
Dat was een uitspraak van haar vader die haar kennelijk goed is bijgebleven en mede haar sportcarrière heeft beïnvloed in positieve zin. Niet geschoten is altijd mis, en je leert overal van. Soms moet je eens wat fundamenteels anders doen (om effect te sorteren, te leren en te verbeteren). Ontdek en leer!

3. ‘Leren winnen’ betekent tegelijk nooit vergeten wie je bent
Nicolien gaf ze op haar 18e wel eens een zege weg aan een concurrent. Ze vertelt dat heeft moeten leren winnen. Dat blijkt dus te kunnen. Tegelijk laat ze een zachte, goedgeefse kant zien onder al haar vrouwelijke stoerheid. Die heeft ze altijd behouden.

4. Omgaat met negativiteit en tegenslagen
Doordat op de Olympische spelen iemand haar snowboard met een verkeerde wax had ingesmeerd, liep het daar compleet mis. Daarvan zegt ze: ‘De hoeveelheid negativiteit die ik over me heen kreeg van de media was enorm. Ik voelde me machteloos Ik kon me niet voorstellen dat iemand je bewust pijn probeert te doen. Ik ben héél voorzichtig geworden.’ Maar ze heeft ondanks alles gewoon doorgezet.

 

5. Zorg voor betrouwbare en nuchtere mensen om je heen

Betrouwbare mensen om je heen en nuchter relativeren helpt. Ze geeft een prachtig voorbeeld van haar oma die haar blind vertrouwt.. Ondanks alles zegt ze: ‘Er zijn geen mensen daarbij overleden.’

6. Je hebt meer dan één talent dat bij je past
Waar ligt je toekomst na de sport? De ene schildert omdat te ontdekken, de ander schrijft, weer een ander gaat in gesprek met veel andere mensen. Nicolien blijkt er meerdere te hebben zoals masseren en sportfotografie.

7. Ga ‘door je angsten heen’
In Vancouver had ze angsten voor de wedstijd. Ze had niet geslapen, een nacht voor de wedstrijd. Alles zat tegen. Maar met focus verschijnt ze aan de start, groeit in de wedstrijd en wint goud voor Nederland en de eerste in de sneeuw.

8. ‘Last but not least’: Maak een ‘magisch’ ritueel en eigen symbool van je topprestaties
Nicolien: ‘Ik kon niet echt genieten van wat ik had gepresteerd met het winnen van deze Olympische gouden medaille. De medaille zelf zei me ook niet zoveel. Dat was een ‘koud ding’.’ Dat verandert als ze een ring laat maken gebaseerd qua vormgeving op haar Olympische medaille en om haar middelvinger draagt. ‘De ringvinger en wijsvinger naar beneden lijken plek 2 en 3. De opgestoken middelvinger daartussen is het hoogste podium. Een Olympische ring als gevoel- en anti-negativiteitsanker. Om alles wat ze heeft meegemaakt een mooie plek te geven. Wow!

Michael Boogerd: Als er niets meer is, is er altijd nog ‘iets’

In #meerdangoud vertelde Michael Boogerd een prachtig verhaal. Je ziet een sociaal en gevoelig mens, opgroeiend in een gezin waarin vader graag wil dat zijn zoons wielrennen en winnen!

Naast de sociale en gevoelige kant die Michael heeft, krijgt hij leren presteren en ergens voor werken met de paplepel ingegoten en blijkt op héél jonge leeftijd écht iets met wielrennen te hebben. Waar heb je écht iets mee?

‘𝑰𝒌 𝒔𝒑𝒆𝒆𝒍𝒅𝒆 𝒂𝒍𝒕𝒊𝒋𝒅 𝒘𝒊𝒆𝒍𝒓𝒆𝒏𝒏𝒆𝒓𝒕𝒋𝒆 𝒆𝒏 𝒊𝒏 𝒉𝒆𝒕 𝒃𝒊𝒋𝒛𝒐𝒏𝒅𝒆𝒓 𝒌𝒍𝒊𝒎𝒎𝒆𝒓.’
‘𝑨𝒍𝒔 𝒊𝒌 𝒇𝒊𝒆𝒕𝒔𝒕𝒆, 𝒔𝒕𝒆𝒍𝒅𝒆 𝒊𝒌 𝒎𝒆 𝒅𝒆 𝒌𝒐𝒆𝒊𝒆𝒏 𝒗𝒐𝒐𝒓 𝒂𝒍𝒔 𝒑𝒖𝒃𝒍𝒊𝒆𝒌 𝒅𝒂𝒕 𝒏𝒂𝒂𝒓 𝒎𝒆 𝒌𝒆𝒆𝒌.’

Hij stapte als klein kind letterlijk in zijn eigen imaginaties en creëerde daarmee een droom…..om vervolgens op 16 jarige leeftijd te ontdekken dat hij ook écht kon klimmen.
Imaginatie, een innerlijk voelbare droom creëren, die ergens bij je wezen past en die consequent, jarenlang voor ogen houden, blijkt werkelijkheid te kunnen worden. Met als absolute verwerkelijking daarvan zijn overwinning in 2002 (touretappe 16: La Plagne).

Als ik het goed invoel, verwezenlijkte hij op dat moment niet alleen zijn droom, maar loste ook een ander vraagstuk op dat hij onbewust meedroeg. Namelijk dat fietsprestaties de sfeer thuis bepaalden, zoals hij vertelde.

Wat kun je nog meer leren van Michael? Dat was de wereld die hij innerlijk ervoer na zijn stoppen. De grote leegte die altijd komt na vol in de schijnwerpers te hebben gestaan. ‘Wie ben je als je geen wielrenner meer bent?’ Daar maakte Marlou van Rhijn een prachtige opmerking over, refererend aan een quote:

‘𝙀𝙧 𝙞𝙨 𝙣𝙞𝙚𝙩 𝙢𝙚𝙚𝙧 𝙙𝙖𝙣 𝙜𝙤𝙪𝙙. 𝙒𝙚𝙚𝙨 𝙣𝙞𝙚𝙩 𝙫𝙚𝙧𝙙𝙧𝙞𝙚𝙩𝙞𝙜 𝙙𝙖𝙩 𝙝𝙚𝙩 𝙫𝙤𝙤𝙧𝙗𝙞𝙟 𝙞𝙨 𝙢𝙖𝙖𝙧 𝙗𝙡𝙞𝙟 𝙙𝙖𝙩 𝙝𝙚𝙩 𝙜𝙚𝙗𝙚𝙪𝙧𝙙 𝙞𝙨.’

Bij Michael kwam daar in 2012 ook nog de totale aanval op zijn persoon bij over het feit dat hij bepaalde middelen had gebruikt (die 90-95 procent van het peloton ook gebruikte).
En daar geldt een volgende les. Als je echt door alles en iedereen bent verlaten, de omgeving je bespot en écht bent gestript van alle zogenaamde statussymbolen, dan kan 99% daar niet mee leven en stort in. 1% ontdekt echter dat er ‘iets’ in hun zit, een geestelijke kern, die volledig los staat van alles om hun heen en wat er gebeurt. Op het moment dat dat besef doorbreekt, verandert iemands leven compleet. Hoe dat zit kun je lezen in dit korte verhaal. Dat is ook geschreven in 2012, precies 10 jaar nadat Michael de berg La Plagne episch overwonnen had. Zie: https://lnkd.in/eVtYzuRu 

Henk Grol: Over succesvol verliezen en verliezend succes hebben

In het programma #Meerdangoud vertelde topjudoka Henk Grol onder andere over hoe hij net naast een finaleplaats op de Olympische Spelen viste. Maar wat kun je daarvan leren? Natuurlijk in technische zin kijken naar wat beter kan. Immers kampioen op dat niveau word je in de details. Het net niet en net wel liggen dicht tegen elkaar. Maar uiteindelijk gaat het daar in het verloop van het leven niet altijd om. Bedenk dat succesvol verliezen mooier is dan verliezend succes hebben. Succesvol verliezen betekent de zegeningen kunnen zien in en van dat wat je verliest, tegenslagen en wat je daarmee gewonnen hebt. Dan wordt elk verlies een platform voor (geestelijke) vooruitgang en nieuw bewust-zijn. De ‘loser’ die een innerlijke transformatie weet door te maken. Groeiend in wijsheid. Dat is in een leven onbetaalbaar.

De synchroniciteit en serendipiteit van Marianne Timmer

Marianne Timmer OLY laat in #meerdangoud een diepere, bijna magische kant van haar leven zien. Timmer werd gepakt door het succes van Yvonne van Gennip en dacht: ‘Dat wil ik ook!’ Ze schetst een verhaal van hoogte- en dieptepunten. ‘Wat de mensen zien zijn de hoogtepunten maar niet de zware inspanningen en de dieptepunten.’
Ze vertelt over het bijna mystieke close contact dat ze met haar meest dierbare, en op veel te jonge leeftijd overleden schaatsvriendin Renske Vellenga ervaart. Maar wat zijn de psychologische lessen die je van haar kunt leren?

1. De natuur en dieren zijn puur
Ze deed thuis het ziekenboegje van de schapen. Dieren praten niet dus goed kijken hoe ze erbij zitten en staan is erg belangrijk. Daar heeft ze veel voordeel van gehad. Van haar hond Chico zegt ze: ‘Voor hem maakt het niet uit wie of wat ik ben. Hij accepteert me gewoon zoals ik ben. We houden van elkaar.’

2. Blijf luisteren naar je lichaam
Wat kan je lichaam hebben in de manier waarop je grenzen verlegt naar steeds beter? Als je een grens oprekt, wat zijn de kleine stapjes om dat te doen? Het blijft een samenspel van de trainer, trainingsvormen en jezelf.

3. Vijanden of mensen die je kleineren kun je als motivator gebruiken om je tegen af te zetten en prestaties te verbeteren
Timmer vertelt over haar eerste contact met ‘Westerlingen’, mensen uit de Randstad. Later in het jaar, als ze tegen een van die ‘Westerlingen’ moet schaatsen, zegt ze tegen haar trainer: ‘Wat er ook gebeurt, die kakker wint niet!’

4. Je mindset zélf framen voorafgaand aan een topevent
Toen Marianne in Nagano voor het eerst de M-wave zag, het stadion waarin ze haar eerste twee gouden medailles won, dacht ze: ‘Die M, die is van mij. De M van Marianne.’ Of, toen ze de onverslaanbare Gunda Niemann zag schaatsen: ‘Waarom zou ik van haar moeten verliezen?’ Kortom, creëer positieve gedachtenassociaties met alles wat je om je heen ziet in functie van de overwinning.

5. Synchroniciteit
Van synchroniciteit is sprake wanneer twee of meer gebeurtenissen min of meer tegelijkertijd optreden en je het ervaart als “meer dan gewoon toeval”. 19 februari was de dag dat Renske overleed en de dag dat ze de 1000 meter won, eerst in 1998 en later in 2006.

6. Serendipiteit
Denk daarbij aan van pas komende hulp die uit de lucht komt vallen, misschien zomaar een gedachte die een vraagstuk helpt oplossen. Mensen of dingen die op je pad komen. Renske is op haar pad gekomen in dit leven, net als haar vader. 

De kern van 5 en 6. Heb bewust oog voor die dieperliggende lagen. Wat vertellen de mensen die je ontmoet en de dingen die je gebeuren over jezelf? Wat reflecteert dit van de diepere ‘onbewuste lagen’ in jezelf? Wat heb je, kun je en wil je daarvan leren?

Marlou van Rhijn: ‘Je hersenen weten hoe ze moeten rennen’

Deze keer in #meerdangoud paralympisch topsporter Marlou van Rhijn (blade babe) die enkele interessante en leerzame uitspraken doet. Vooral hoe ze van de perceptie dat ze anders was een maatschappelijke missie wist te maken. Een knap staaltje omdenken. Ruimte creëren voor sporters die anders zijn. De geschiedenis van de gehandicaptensport in positieve zin veranderen. De focus, onder andere in de media, op de sportprestaties leggen en de beperking naar de achterzijde schuiven. Kijk, dat is nog eens een missie!

Maar ze zei nog wat andere interessante dingen.
‘Je hersenen weten hoe ze moeten rennen.’ Ze weten meer dan je denkt.
Kortom het potentieel is er en de vraag is hoe je dat eruit laat komen. Hoe creëer of vind je de juiste condities? In haar geval naast de discipline, het competitief ingesteld zijn en plezier van het sporten was dat het vinden van het juiste materiaal: blades.
‘Dat is wat materiaal kan doen. Ik kan daarmee écht snel rennen. De wind in mijn haren.’

Tot slot kan de discussie ‘wie ben je na je sportcarrière’ leiden tot het besef dat je niet je sportcarrière ‘bent’ maar dat je die ‘hebt’ (gehad). Ze is Marlou van Rhijn. Punt. Dat inzicht maakt een wezenlijk verschil in je leven. De rest, en dat kunnen later in je leven heel andere dingen worden als je niet je sportcarrière ‘bent’, is prachtig gecreëerd vanuit wie ze in essentie is, de eigenschappen en talenten die ze als mens heeft meegekregen en tot bloei heeft gebracht (en brengt). Chapeau, Marlou!

Gregory Sedoc en ‘It’s the shadow side that rules you’

Het was een aangrijpend verhaal dat Gregory Sedoc vertelde in #meerdangoud. Dat raakte me en voegde een nieuwe laag toe aan de eerdere verhalen van Nicolien Sauerbreij, Marianne Timmer OLY, Marlou van Rhijn, Henk Grol en Michael Boogerd.
Om te beginnen sprak hier niet iemand die al heel jong een groot doel voor ogen had, maar een persoon die, om zijn eigen woorden te gebruiken, ‘gewoon atleet wilde zijn’ en dat tot wasdom bracht. En hij vertelde wat het resultaat was als je het gevoel hebt dat dit ‘van je afgenomen wordt’ door een schorsing: een identiteitscrisis.
Tegelijkertijd vertelde hij op een andere manier over het effect van negatieve zelfbeelden en mentale probleempunten. En dan hoor je iets wezenlijks, en een belangrijke les. Als je al een negatief zelfbeeld hebt, ben je extra gevoelig voor een ‘identiteitsverlies’.

En dan dit…..Van de ene kant kun je mentaal doelen stellen en deze visualiseren, je gedachten willen beheersen vanuit de kracht in jezelf en alle andere mooie verhalen over wat je met je denkgeest kunt.
Van de andere kant zijn er diepere onbewuste lagen die hun eigen krachten etaleren. Ze geven je huidige bewustzijn, bewuste denken en wilskracht het nakijken. Dat gaf Gregory goed aan. Ergens wist hij, mede door zijn denken en analyseren dat hij Europees kampioen kon worden en deed hij dat!
Maar was een zelfbeeld verankerd in de diepere lagen van zijn psyche, dat hem nu nog parten speelt. Misschien was het wel dé motivator om topprestaties te leveren! Dan voel je dat negatieve zelfbeeld niet of minder als vorm van ‘compensatie’. Uiteraard hebben velen dat in meerdere of mindere mate.

Maar wat te doen met die diepere onbewuste lagen en zelfbeelden die daar zitten? Want met pure wilskracht los je dat niet op. En verdwijnen doen die zelfbeelden niet vanzelf.

‘It’s the shadow side that rules you’, zei de eminente psycholoog Carl Gustav Jung ooit. Daarmee bedoelde hij te zeggen dat de dingen die je niet bewust van jezelf weet, eigenlijk je leven bepalen en dat het doel is dat bewust te maken. Maar hoe doe je dat? Soms begint dat met het stellen van eenvoudige vragen en die in stilte te doorvoelen. Vragen als:

1. Wat maakt dat ik me ongelukkig blijf voelen, terwijl ik zoveel talenten heb, die tot wasdom heb gebracht en breng?
2. Waar in mezelf heb ik eigenlijk geen toegang toe als het over dat gevoel gaat?
3. Wat is dat in mijn onbewuste lagen dat me ongelukkig houdt in termen van gevoel?
4. Wat maakt dat dit het op déze manier in mijn gevoel doet… en hoe er écht contact mee te maken?
5. Hoe draai ik dit geleidelijk om en kan ik dit in zichzelf, en in mezelf laten ‘oplossen’?

Max Herold
December 2022