Home » Artikelen » Organisatietools » 𝗗𝗲 𝗞𝗲𝗽𝗻𝗲𝗿 𝗧𝗿𝗲𝗴𝗼𝗲 – 𝗺𝗲𝘁𝗵𝗼𝗱𝗲: 𝗲𝗲𝗻 𝗸𝗹𝗮𝘀𝘀𝗶𝗲𝗸𝗲𝗿 𝗶𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝘃𝗲𝗹𝗱 𝘃𝗮𝗻 𝗽𝗿𝗼𝗯𝗹𝗲𝗲𝗺𝗼𝗽𝗹𝗼𝘀𝘀𝗲𝗻

Aantal keer bekeken: 5

𝗗𝗲 𝗞𝗲𝗽𝗻𝗲𝗿 𝗧𝗿𝗲𝗴𝗼𝗲 – 𝗺𝗲𝘁𝗵𝗼𝗱𝗲: 𝗲𝗲𝗻 𝗸𝗹𝗮𝘀𝘀𝗶𝗲𝗸𝗲𝗿 𝗶𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝘃𝗲𝗹𝗱 𝘃𝗮𝗻 𝗽𝗿𝗼𝗯𝗹𝗲𝗲𝗺𝗼𝗽𝗹𝗼𝘀𝘀𝗲𝗻

Ben Tregoe en Charles Kepner beschreven in hun boek The Rational Manager (1965) drie onderdelen van systematisch en rationeel een (technisch) probleem aan te pakken. Bijgaand een toelichting daarop.

Ten eerste bieden ze een aanpak voor probleemanalyse (problem analysis), ten tweede een manier om beslissingen te nemen (decision analysis), en ten derde een stappenplan om je voor te bereiden op toekomstige problemen en kansen (potential problem/opportunity analysis). Dat leidde tot hun eigen ‘Kepner Tregoe methode’ die een klassieker is in het veld van het oplossen van (organisatorische) problemen.

Problemen definiërer zij als ‘afwijkingen van normen’. Deze afwijkingen kunnen zich voordoen in prestaties van mensen of systemen, beleid of gereedschap, met andere woorden: iets in de werkomgeving dat om onbekende redenen van de verwachte prestatie afwijkt. Zolang deze structuur van toepassing is, zijn ook de technieken voor probleemanalyse van toepassing.

Hun probleemanalyse, oplossing- en besluitvormingproces is een stapsgewijs aanpak en wordt gebruikt in organisaties over de hele wereld. De methode helpt medewerkers of netwerken systematisch gebruik te maken van de know-how van individuen om tot consensus te komen, betrokkenheid te genereren en conflicten op te lossen.

Definieer het probleem nu precies/concreet, bij voorkeur in één zin.
Ga na wat wordt verondersteld in termen van te realiseren (prestatie)normen bij het probleem.
Specificeer het probleem verder
- WAT is het precies het probleem waarvoor we een verklaring proberen te vinden.
- WAAR doet het probleem/de afwijkingen van de normen zich voor (en waar niet)?
- Bij WIE doet het probleem/ de afwijkingen van de normen zich voor en bij wie niet?
- HOE doet het probleem/de afwijkingen van de normen zich voor?
- WANNEER doet het probleem/de afwijkingen van de normen, zich voor (en wanneer niet)?
- OMVANG: hoe omvangrijk is het probleem? Kunnen we dat in getallen uitdrukken?
  - HOEVEEL objecten vertonen de afwijking?
  - WAT is de omvang van de afwijking?
  - HOEVEEL afwijkingen heeft ieder object?
  - WAT is de trend (… in het object?) (… in het aantal keren dat de afwijking optreedt?) (… in de grootte van de afwijking?)
Ga na wat de voorwaarden dienen te zijn bij elke prestatienorm om deze te kunnen realiseren dan we behouden.
Ga na vanuit de voorwaarden wat de oorzaken zijn en wat de zichtbare effecten daarvan zijn. Denk daarbij aan mensen, systemen, afdelingen en gereedschap.
Is er wat veranderd in de voorwaarden welke gunstig dan wel ongunstig uitwerken op de prestatienorm?
Vraag je bij elke mogelijke oorzaak af: “Als dit de werkelijke oorzaak is, hoe wordt hierdoor elke dimensie in de specificatie verklaard?’ Wat veronderstellen we dan?
Zet alle oorzaken op een rijtje en geef oorzaken een waarschijnlijkheidscijfer, de kans dat een oorzaak de echte oorzaak is.
Ga na wat mogelijke oplossingen zijn bij de meest waarschijnlijke oorzaken en vind manieren om onderliggende veronderstellingen te verifiëren. De veronderstellingen moeten waar zijn om de oorzaak waar te maken.
Verifieer veronderstellingen, observeer, experimenteer of een oplossing werkt, probeer en controleer.