Joe Biden.

Joseph R. Biden wordt op 20 januari de opvolger van Donald Trump. Hoe kwam Biden, na een lange loopbaan in de Senaat en het vicepresidentschap onder Barack Obama tot de beslissing Donald Trump uit te dagen in de strijd om het Amerikaanse presidentschap? Welke maatregelen kunnen we van hem verwachten zodra hij in het Witte Huis zit? En tegen welke problemen zal hij aanlopen?

In dit portret schetst Evan Osnos, die Joe Biden jarenlang volgde voor The New Yorker, een haarscherp beeld van de man op wie alle hoop van progressief Amerika gericht is. Hij sprak uitvoerig met Biden zelf en met meer dan honderd anderen, van progressieve activisten, familieleden en tegenstanders tot voormalig president Obama. Osnos toont ons een ervaren politicus, een man met zelfspot, een gewiekst onderhandelaar en een smeder van coalities. Iemand die verbindt en verzoent, ook over partijgrenzen heen.
Evan Osnos is sinds 2008 verbonden aan The New Yorker. Daarvoor maakte hij als journalist van de Chicago Tribune deel uit van het team dat in 2008 de Pullitzerprijs won.

Meer weten?
Joe Biden
Auteur: Evan Osnos,
Uitgever: Amsterdam, De Bezige Bij, 2020
Klik op: https://www.managementboek.nl/boek/9789403132013/joe-biden-evan-osnos?affiliate=1910

Joe Biden heeft in zijn privéleven veel tegenslag gehad. In zijn jeugd werd hij gepest omdat hij stotterde. Hij his er nooit helemaal los van gekomen. Thema’s als respect en kwetsbaarheid zijn nog steeds belangrijk voor hem. Toen hij in 1972 net gekozen was voor de Senaat kwamen zijn vrouw Neilia en dochter Naomi om in een auto-ongeluk. Zijn twee zonen, Beau en Hunter raakten zwaar gewond. Toen hij vicepresident was verloor hij zijn oudste zoon Beau aan een hersentumor. Het heeft hem geleerd terug te veren van dramatische ervaringen.

Politiek is Biden een man van het midden. Zeer ervaren, met goede relaties in het Congres en veel buitenlandse ervaring. De grote uitdaging voor zijn presidentschap is het verminderen van de politieke polarisatie. Die was er al ten tijde van Obama en is er onder Trump niet beter op geworden. Zijn reputatie als verbinder is wat dat betreft hoopgevend. Zijn warme persoonlijkheid en oprechte interesse in mensen helpen hem daarbij. Hij gelooft in compromissen, meer dan in ideologie. Na al het geschreeuw onder Trump is een pragmaticus een verademing.

Binnen de Democratische partij zal hij de progressieve kant tevreden moeten stellen. Voor de jonge generatie van millennials was hij zeker niet de ideale kandidaat. Zijn keuze voor Kamala Harris als vicepresident en de steun van de progressieve Bernie Sanders geven echter vertrouwen dat hij in staat zal zijn naar hen te luisteren.

De samenwerking met Barack Obama was heel goed, zo wordt door beiden bevestigd. Biden concentreerde zich vooral op de relatie met het Congres waar hij zo lang onderdeel van had uitgemaakt. Obama was meer de technocraat en Biden ging op zijn instinct af. Obama noemt de keuze voor Biden als vicepresident de beste politieke keuze die hij gemaakt heeft. Dat neemt niet weg dat Obama in 2015 wel een voorkeur had voor Hillary Clinton als kandidaat voor de Democraten. Biden ging de strijd niet aan na het overlijden van zijn zoon. In 2020 toen het land op apegapen lag zag hij zijn kans schoon!

Van de nieuwe president hoeven we geen enorme verrassingen te verwachten. Hij zal veel van het beleid ingezet onder Obama naar verwachting voortzetten. Tegelijk zijn de tijden veranderd met Corona en de erfenis van vier jaar Donald Trump waardoor het land verdeelder is dan ooit. Hij is geen man van retoriek, doet soms onhandige uitspraken, praat graag en veel. Wat hij kan bieden is stabiliteit, verzoening en troost in zware tijden. Daar lijkt Amerika ook wel aan toe.

Voor wie in kort bestek inzicht wil hebben in wat we van Joe Biden kunnen verwachten als president is dit boek een uitstekende start. Het is vlot leesbaar en geeft een helder beeld van zijn loopbaan en zijn persoon. Het geschetste beeld geeft vertrouwen dat Amerika in goede handen is met Joe Biden als president. Een positief geluid na vier jaar Trump!

Bert van Ravenhorst,
januari 2021